به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، یکی از راه های بهبودی زخم های دیابتی اکسیژن دهی آن ها است. به این منظور پروفسور بابک ضیایی و همکارانش در دانشگاه Purdue سیستمی را ایجاد کرده اند که به تدریج و در تمام طول روز اکسیژن آزاد می کند و همین امر به بیمار قابلیت حرکتی بیشتری می دهد. زخم های دیابتی معمولا ناشی از آسیب عصبی ناشی از قند خون است که حس را از انگشتان و پاها می گیرد. بدون داشتن توانایی حس کردن درد، روند فرسایشی پوست احساسی ایجا نمی کند و رفته رفته پوست از دست می رود و ایجاد زخم می کند. قند خون زیاد همراه با خشک شدن پوست در نتیجه دیابت موجب می شود که فرایند بهبود زخم آهسته شود.

دکتر بابک ضیایی و همکارانش از لیزر استفاده کردند تا یک لاستیک مبتنی بر سیلیکون را به صورت کفی کفش درست کنند. این کفی قابلیت ذخیره سازی و آزاد سازی اکسیژن به جایی از پا که دچار زخم شده است را دارا است. سیلیکون بسیار منعطف بوده و نفوذ پذیری خوبی به اکسیژن دارد. به عقیده ضیایی، این کفی می تواند برای حداقل 8 ساعت در روز اکسیژن کافی را به پا برساند. این اکسیژن رسانی می تواند موجبات بهبودی هر چه سریع تر زخم های دیابتی را فراهم برساند.

پایان مطلب/