به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مطالعه ی محققان در دو گروه از رت های ماده صورت گرفت. یک گروه به رژیم غذایی دارای چربی و قند بالا دسترسی دارند و گروه دیگر میزان کنترل شده ای از قند و چربی را در رژیم غذایی خود داشتند. پس از سه هفته استفاده از این رژیم غذایی، موش هایی که در گروه اول قرار داشتند بافت چربی شان افزایش یافته اما وزن آن ها تغییری نسبت به گروه دوم ننمود. رت های گروه اول دارای قند خون بالاتر بوده اما تست تحمل گلوکز آن ها شبیه به گروه دوم است. اما در همین نوع آزمایش با رت های نر دیده شد در رت های نر گروه اول قند خون بالا رفته و در آن ها عدم تحمل گلوکز نیز دیده شد. عدم تحمل گلوکز نشان دهنده ی یک بیماری متابولیکی است و اغلب منجر به دیابت می شود. عدم تغییر میان دوگروه رت ماده می تواند پاسخی به تفاوت جنسیت در میان موش های نر و ماده باشد.

تجمع بافت چربی در اطراف رحم موش های ماده ی گروه اول دیده شد که می تواند یک عامل مهم در کاهش توان باروری آن ها باشد. در نهایت مشاهده گردید رژیم غذایی ای که باعث افزایش بافت چربی در اطراف رحم می شوند بر توان باروری موش های ماده تاثیر می گذارند.

پایان مطلب/