به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در سال های اخیر وزیکول های خارج سلولی به دلیل پتانسیل درمانی شان و به عنوان بخشی از درمان های مبتنی بر ژن و سلول، شدیدا مورد توجه جامعه علمی قرار گرفته اند اما تولید آن ها در مقادیر انبوه بسیار مشکل است. این وزیکول های خارج سلولی که از سلول مشتق می شوند نقش بسیار مهمی در ارتباطات بین سلولی دارند. اگزوزوم ها یکی از انواع این وزیکول ها هستند که ساختار کوچکی دارند و می توانند بدون نیاز به کمک با غشای سلول ادغام شوند.

در مطالعه ای جدید محققین راهی را برای انتقال اگزوزوم های غنی از میکروRNAها(miRNAs) ارائه کرده اند. این miRNAs مولکول های کوچکی هستند که بخشی از تنظیم بیان ژن هستند. هزاران نوع مختلف از miRNAs با عملکردهای مختلف وجود دارد. برای مثال، برخی از دارای عملکردهای ضد توموری هستند و این درحالی است که برخی دیگر قادر به پیشبرد بازسازی استخوان و عضله هستند.

مولکول های miRNA، به خودی خود ناپایدار هستند و نمی توانند به سلول وارد شوند. اگر امکان انتقال مقادیر زیاد اگزوزوم های غنی از miRNAs وجود داشته باشد، می توان به نحو بهتری از پتانسیل درمانی آن ها استفاده کرد. در این مطالعه جدید، محققین نشان داده اند که پیش بیان پیش سازهای miRNAs در سلول ها موجب می شود که محتوای خاص miRNAs در وزیکول های خارج سلولی به میزان قابل توجهی افزایش یافت. رشد سلول ها در بیورآکتورها می تواند مقادیر زیادی وزیکول خارج سلولی غنی از miRNAs تولید کند که می توانند بوسیله فیلتراسیون مماسی جریان تغلیظ شوند. این روش، یک روش موثر و سریع برای جداسازی و خالص سازی زیست مولکول ها است. بنابراین وزیکول های خارج سلولی تولید شده می توانند در شرایط آزمایشگاهی به سلول وارد شوند و هم چنین می توانند سطح miRNA موجود در جریان خون مدل های جانوری را افزایش دهند.

پایان مطلب/