به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، سالانه بیش از 14 میلیون مورد جدید ار افراد مبتلا به سرطان در سراسر دنیا مورد شناسایی قرار می گیرند و بیش از نیمی از آن ها به منظور درمان مورد پرتو درمانی قرار می گیرند. با این حال، پرتو درمانی می تواند آسیب قابل توجهی به بافت طبیعی بیمار بزند. سلول های بنیادی مزانشیمی می توانند به کاهش این آسیب کمک کنند اما پتانسیل آن ها برای تقویت تومورهای باقیمانده نگران کننده است.

در تستی که در رت های مدل برای سرطان کولون انجام شد، سلول های بنیادی مزانشیمی نه تنها بافت سالم را با افزایش سطح فاکتورهای رشد در برابر آسیب ناشی از پرتو محافظت کردند، بلکه تکوین سلول های توموری باقیمانده را نیز کاهش دادند و پیشرفت بیماری را در غیاب یا حضور پرتو درمانی آهسته کردند.

در حقیقت، تیمار با سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان تعداد و اندازه تومورها را تا 50 درصد کاهش داد و بدین ترتیب موجب افزایش بقای جانور شد. این اثرات سودمند تا یک سال بعد از استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی پابرجا ماند که بیشتر به دلیل قطبی شدن سلول های بنیادی مزانشیمی و سلول های ایمنی موجود بود. به عقیده محققین، سلول های بنیادی مزانشیمی عملکرد بادوامی روی تکوین سرطان کولون دارند که این امر را از طریق تعدیل اجزای ایمنی ریز محیط توموری انجام می دهند.

محققین قصد دارند که فاز دو این کارآزمایی بالینی را برای ارزیابی کارایی تزریق سیستمیک سلول های بنیادی مزانشیمی و درمان مشکلات شکمی-لگنی ناشی از پرتو درمانی به انجام برسانند.

پایان مطلب/