به گزارش بنیان به نقل از Sciencedaily، تیمی از محققین مرکز بیماری پارکینسون آکسفورد از تکنیک های پیشرفته در زمینه سلول های بنیادی برای تولید سلول های مغزی از سلول های پوستی گرفته شده از بیماران مبتلا به پارکینسون و افراد سالم استفاده کردند. سلول های پوستی این بیماران به سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) بازبرنامه ریزی شد و در ادامه به سلول های مغزی تمایز یافت. این سلول های مغزی نشان دادند که شماری از ژن های مهم مغزی با شروع پارکینسون در مغز غیر فعال می شوند. این اولین باری است که محققین روند پیشرفت این بیماری با گذشت زمان را در سلول های مغزی و در آزمایشگاه دنبال می کنند زیرا مطالعه این روند در مغز فرد زنده مقدور نیست. به عقیده محققین خاموش شدن این ژن ها در سلول های مغزی نقش مهمی را در آسیب و مرگ سلول های مغزی در پارکینسون بازی می کند و یافتن راهی برای روشن کردن آن ها بوسیله داروها می تواند یک راه امیدوار کننده برای درمان این بیماری باشد.

در همین راستا، آن ها به جای این که به دنبال طراحی و ساخت داروی جدید در یک روند مشکل، طولانی، گران قیمت و آهسته باشند، سعی کردند از داروهای از پیش موجودی که در بازار وجود دارند یا کارآزمایی های بالینی را پشت سر گذاشته اند استفاده کنند. آن ها دریافتند که داروی tasquinimod که پیش از برای درمان سرطان وارد بازار شده بود این قابلیت را دارد که مانع از خاموش شدن برخی از ژن های مغزی در طی تکوین پارکینسون(در بعضی از افراد) شود. برای رسیدن به داروهای موثرتر و هم چنین رسیدن به قطعیت در موثر بودن داروی tasquinimod در جلوگیری از بروز پارکینسون نیاز به مطالعات عمیق تر و گسترده تری است.

پایان مطلب/