به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، نتایج حاصل از این مطالعه علاوه بر کمک به درمان افرادی که به دلیل آسیب های عصبی نابینا شده اند به یافتن اطلاعاتی بیشتر از رشد و تکامل شبکیه نیز کمک می نماید. مینی شبکیه ی تولید شده در آزمایشگاه از تجمع سلول هایی پدید آمده است و این شرایط همانند حالت طبیعی رشد سلول ها در بدن انسان می باشد. ارگانوئید شبکیه با استفاده از سلول های بنیادی پرتوان القایی یا hPSCs که برگرفته از سلول های پوستی انسان می باشد، به دست آمده است. با استفاده از ارگانوئید شبکیه می توان عملکرد سلول های گانگلیونی یا RGCs را بهتر درک نمود. این سلول ها میان چشم و مغز ارتباط عصبی برقرار می نمایند و دارای آکسون های بلند برای انتقال اطلاعات بینایی می باشند. هنگامی که ارتباط میان این سلول ها آسیب می بیند شخص بینایی خود را از دست می دهد. تنها اطلاعاتی که از ویژگی های این سلول ها پیش از استفاده از گانگلیوئید شبکیه به دست آمده بود، داشتن آکسون های بلند برای انتقال اطلاعات می باشد اما در مورد مراحل رشد و تمایز این سلول ها تا به حال اطلاعات دقیقی وجود نداشته است. یکی از دلایل آسیب RGC ها آب مروارید می باشد. آب مرواید بیماری است که تقریبا 70 میلیون نفر را در سراسر دنیا مبتلا ساخته است و دومین عامل نابینایی در جهان شناخته شده است.  برای کمک به رشد بیشتر این سلول ها در قالب ارگانوئید باید فاکتورهای رشدی که در تکامل و رشد RGC ها نقش دارند را بررسی نمود. این فاکتورهای رشد نترین 1 نامیده می شوند که باعث رشد و بیرون زدگی آکسون ها از نورون ها می گردند. بیان این پروتئین کوتاه مدت است و تنها در ابتدای مرحله ی رشد جنین انسان صورت می پذیرد و پس از آن دیگر از دسترس خارج می گردد به همین دلیل است که سلول های گانگلیونی نمی توانند پس از آسیب خود را بازسازی نمایند. پیوند زدن سلول های گانگلیونی شبکیه نیز نمی تواند به درمان کمک نماید زیرا این مسیر پیام رسانی باید توسط بدن خود فرد فعال شده تا بتواند پیام لازم را برای رشد به سلول ها برساند.

محققان امیدوارند مطالعه ی انجام شده گامی مهم در تولید این سلول ها در محیط آزمایشگاه باشد تا بتوان آن ها را به بدن بیمار منتقل و درمان نمود.

پایان مطلب/