به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در این مطالعه با بررسی پاسخ های ایمنی که در پیوند سلول های بنیادی ایجاد می گردد پیشرفت های بسیاری در یافتن راهی مناسب برای درمان سرطان حاصل شده است. علاوه بر این، بررسی پاسخ های ایمنی به محققان کمک می کند تا اطلاعات بیشتری را در زمینه ی ایمنی درمانی به دست آورند تا در آینده با استفاده از این مدل ها بتوانند تصمیمات مناسب درمانی گرفته و کیفیت درمان را در سرطان های خونی و سیستم لنفاوی ارتقا بخشند. پاسخ دقیق مدل ایمنی مورد استفاده در این مطالعه زمانی تایید شد که اطلاعات بدست آمده را با توالی یابی DNA حاصل از سلول بنیادی اهدایی ای که در6 سال پیش پیوند زده شده مطابقت دادند. محققان برای گرفتن نتیجه ی بهتر از درمان ها آن را به سوی شخصی سازی درمان هدایت نمودند تا از عوارض این درمان ها که حیات فرد را به خطر می اندازد جلوگیری نمایند. این خطرات می تواند شامل بیماری های بافت پیوندی بدلیل مشکلات میزبان (GVHD) باشد که در روند پیوند بافت صورت می گیرد و یا سندروم پاسخ سایتوکاینی باشد که در درمان بوسیله CAR T-cell های بیمار پدید می آید. محققین در این مطالعه توالی DNA 27 نمونه ی آنتی ژن های لوکوسیتی انسان (HLA) موجود در سطح سلول های بنیادی اهدا کننده و بافت های پیوند زده شده را بررسی نموده اند و با بررسی این دو بافت تفاوت های بسیاری را در میان دوگروه یافته اند. ژن HLA به ژنی گفته می شود که کد کننده ی پروتئین های سطح سلول های فعال کننده ی سیستم ایمنی می باشند. امروزه پزشکان از تکنیک HLA testing استفاده می کنند تا از بافت ها و سلول هایی استفاده نمایند که دارای HLA مشابه بوده و سیستم ایمنی را کمتر تحریک نموده و مانع از پس زده شدن بافت یا سلول پیوند زده شده شوند. علاوه بر این از توالی HLA ها و آنتی ژن تحریک کننده نیز اطلاعاتی بدست می آورند. پروتئینی که توسط ژن HLA بوجود می آید به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا سلول های خودی را از خارجی تشخیص دهد. محققان به بررسی انواع مختلف آنتی ژن های سازگاری بافت کوچک (mHA) موجود بر روی سلول های بنیادی بافت پیوند زده شده و اهدا شده پرداخته اند. mHA قطعه ای پروتئینی می باشد که بر روی HLA وجود دارد و با گیرنده های سلول های T موجود در سیستم ایمنی ارتباط برقرار می نماید. محققان با استفاده از برنامه های کامپیوتری توانستند میزان تشابه mHA و HLA را بیابند. با این روش به  بررسی انواع مختلف mHA پرداخته و در نتیجه انواع متنوعی را یافته اند. این تغییرات می تواند GVHD را به خوبی توجیه نماید. این بیماری هنگامی بوجود می آید که سلول های ایمنی اهدا کننده به سلول های بافت ایمنی حمله نموده و بافت های سالم موجود در عضو اهدایی را تخریب می نماید. استفاده از مدل های کامپیوتری که بر اساس ارتباط میان mHA و پروتئین های کد شده طراحی شده بود، تفاوت میان اهدا کنندگان و بافت میزبان را به دانشمندان نشان داد. میزان سلول های T شبیه سازی شده با احتمال بروز GVHD در بیماران مرتبط می باشند. محققان براین باورند این نوع مدل سازی می تواند برای تشخیص بهترین اهدا کننده مفید باشد. زیرا احتمال بوجود آمدن مشکلاتی مانند GVHD را کاهش می دهد. در یک مطالعه دیگر محققان از مدلی استفاده نموده اند که در آن از درمان بوسیله ی CAR T-cell ها (گیرنده های کایمریک آنتی ژن در سلول های  (Tاستفاده می گردد. درمان با استفاده از CAR T-cell ها نوعی درمان است که در آن از سلول های T ای که از بیمار استخراج شده و با روش های مهندسی ژنتیک در ساختار آن تغییراتی بوجود آمده استفاده می گردد تا بتوانند به نوع خاصی از سلول های سرطانی بیمار حمله کنند. در حال حاضر دوز درمانی CAR T-cell ها با دوز لنفوسیت تزریق شده ی اهدا کننده (DLI)   برای پیوند سلول های بنیادی برابر است. این مدل ها ذاتا ناقص می باشند زیرا دوز DLI نمی تواند نقش منحصر به فرد CAR T-cell را ایفا نماید. CAR T-cell ها برای پاسخ به آتنی ژن خاصی که در سلول های سرطانی وجود دارند طراحی می شوند. شدت پاسخ ایجاد شده به میزان بیان ژن بستگی دارد که این میزان نیز به شدت بیماری مربوط می گردد. تفاوت در تمایل به اتصال گیرنده های آنتی ژن های کایمری می تواند موجب بروز سمیت در این نوع درمان گردد. در این مطالعه محققان از یک فرمول ریاضی استفاده نمودند که این گوناگونی ها را شناسایی می نماید. با استفاده از این فرمول می توان از اثرات سمی این نوع داروها کاست و دوزی را مشخص نمود که برای این تنوع مناسب بوده و از شدت سندروم تحریک سایتوکاین ها و پاسخ مرگبار ایمنی التهابی که به دلیل واکنش CAR T-cell ها و سلول های سرطانی بوجود می آید جلوگیری نمود. در مطالعه ی دیگری در این زمینه محققان متغیرهای دیگر موجود در میان سلول های بنیادی پیوند زده شده را بررسی نمودند که ممکن است به شبیه سازی دقیق تر پاسخ های T-cell بین اهدا کنندگان و گیرندگان کمک کند. با استفاده از اطلاعات بدست آمده انواع زیادی از آنتی ژن ها شناسایی شده است که در مولکول های HLA مختلف وجود دارند همچنین در این مطالعه فاکتورهای اضافی ای که می توانند نتیجه ی حاصل از درمان را تحت تاثیر قرار دهد، مانند تمایل اتصال آتنی ژن ها و پاسخ رسپتورهای سلول های T را نیز بررسی نمو ده اند. محققان با استفاده از این مطالعات به فرمولی در ریاضیات دست یافته اند که می توان بوسیله ی آن پاسخ ایمنی را که بستگی بسیاری به عملکرد سلول های T دارد تخمین زد. 

در نهایت با استفاده از ترکیب توالی یابی DNA و استفاده از مدل های ایمنی می توان دستاورد حاصل از سلول درمانی را با بهینه سازی پاسخ های ایمنی بهبود بخشیده و عوارض جانبی حاصل از این نوع درمان ها مانند GVHD و سندروم تحریک سایتوکاین ها را کاهش داد.

پایان مطلب/