به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مطالعه ی جدیدی بوسیله ی دانشگاه تورنتو برروی مدل بیماری های قلبی عروقی انجام گردیده است. یافته های بدست آمده مکانیزم بیماری های قلبی عروقی را نشان می دهند. علاوه براین تکنیک، ابزاری میکروفیزیولوژیک و کامپیوتری وجود دارد که بر اساس بدن انسان ساخته شده و به پیش بینی مدل های بیماری بیشتری کمک می نماید. مدل های موجود در آزمایشگاه و یا بر روی شیشه برای بدست آوردن اطلاعاتی از مکانیزم ایجاد بیماری ها استفاده می گردند. با استفاده از این روش علاوه بر مزایای نام برده می توان با هزینه ی کمتر و بصورت دقیق تر و اخلاقی تر نتایج بهتری گرفت. در ادامه با استفاده از سلول های بنیادی می توان امیدهای بسیاری برای درمان این بیماری ها با کمک انتقال دارو داشت. در این مطالعه و با استفاده از تراشه نیاز کمتری به استفاده از حیوانات در محیط آزمایشگاه می باشد. سیستم قلبی عروقی یکی از پیچیده ترین سیستم های موجود در مدل ها می باشد که عملکرد آن به سیستم عصبی، عروقی و کلیوی بستگی دارد. در گذشته از حیوانات برای این مقاصد استفاده می گردید اما مدل های حیوانی تمام شرایط را شبیه سازی نمی نمایند و حتی تغییرات ژنتیکی ای که در حیوانات وجود دارد مانع از دست یابی به وقایع موجود در بدن انسان می گردد. مشکلات بسیاری برای توجیه اتفاقات رخ داده درمدل و پیاده سازی آن بر روی انسان وجود دارد. این مشکلات از قبیل اندازه ی قلب، سرعت ضربان قلب، ظرفیت اکسیژن، انقباض و بیان پروتئین ها در تکامل بافت قلب حیوان و انسان می باشند. لازم به ذکر مدل های حیوانی به افزایش میزان کلسترول خون بسیار مقاوم است. در آینده مدل های مناسب تری از بیماری های قلبی عروقی می توان بوجود آورد. تحریک الکتریکی می تواند باعث بلوغ سلول های قلبی گردد. تولید مدل هایی که شباهت بیشتری به قلب بالغ دارند، نیاز به یک داربست داشته که بتواند سیستم قلبی عروقی را تقلید نماید. با استفاده از این مدل می توان اطلاعات بسیاری را در زمینه ی ارتباط مواد با یکدیگر و پاسخ به داروها یافت.

نیاز به بررسی داروهای بیشتری برای درمان این بیماری می باشد. با ادامه ی این مطالعه می توان تاثیر داروها را بر روی درمان نارسایی قلبی مشاهده نمود و حتی تاثیرگذاری این داروها را در سطوح وسیع تر و عمومی تری بررسی نمود. به عنوان مثال داروی روفکوکسیب اولین بار برای کاهش درد حاصل از آرتروز استخوان استفاده شده بود اما باعث آسیب های شدیدی به سیستم قلبی عروقی و حتی مرگ بیمار گردید. این دارو در سال 2004 از دسترس افراد خارج شد. این مطالعه بر روی مدل Vioxx انجام گرفت. امروزه با استفاده از مدل های کامپیوتری و مکانیکی قلبی راه جدیدی را برای تشخیص بهتر و درمان بوسیله ی داروها و سمیت آن ها پیش از ورود آن ها به بیمارستان می توان یافت.

پایان مطلب/