به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، استفاده از ویرایش ژن CRISPR می تواند در جراحی های پلاستیک نیز مورد استفاده قرار گیرد و این پتانسیل را دارد که بدریختی های جمجمه ای چهره ای را مهار کند و یا این که به ایجاد گرافت های پوستی و ... کمک کند.

در سال های اخیر استفاده از ویرایش ژن CRISPR به دلیل سادگی، اختصاصی بودن، کم هزینه بودن و چند کاره بودن این پتانسیل را ایجاد کرده است که از آن برای درمان بسیاری از مشکلات و بیماری ها استفاده شود و این می تواند شامل رویکردی کمکی برای جراحی های پلاستیک و بازسازی کننده نیز باشد. در زیر به برخی از کاربردهای ویرایش ژن CRISPR در جراحی پلاستیک اشاره می شود:

بدریختی های جمجمه ای –چهره ای: مطالعات علوم پایه با استفاده از تکنیک های CRISPR پیش از این منجر به ایجاد دیدگاه هایی در مورد مسیرهای تکوینی جمجمه ای-چهره ای شده است. ویرایش ژن CRISPR شناسایی سریع موتاسیون های ژنی منفرد را مقدور می ساد و ممکن است این توانایی را ایجاد کند که بتوان موتاسیون ها را تصحیح کرد و تکوین شکاف لب یا کام و یا سایر بدریختی های مادرزادی را جلوگیری کرد.

التیام زخم و ترمیم بافت: ژن درمانی یک رویکرد امیدوار کننده برای تقویت فرایند التیام زخم است. علاوه بر تسریع بهبودی زخم های پوستی، ویرایش ژن CRISPR ممکن است منجر به ایجاد رویکردهای جدیدی در زمینه ترمیم و بازسازی استخوان، غضروف، عصب و عضله شود.

سلول درمانی و مهندسی بافت: تکنیک های ژنتیکی ممکن است ایجاد یا مدیفیکاسیون سلول های خود بیمار به گرفت یا جایگزینی بافت های آسیب دیده، تحریک تکوین سلولی یا تعدیل عملکردهای ایمنی را مقدور سازد.

پیوندها: ویرایش ژن با CRISPR برنامه ریزی آلوپیوندهای کمپوزیتی رگ دار شده را برای افزایش مقاومت آن ها و مهار رد پیوند بوسیله سیستم ایمنی گیرنده ممکن می سازد. رویکردهای تعدیل ایمنی مشابه موجب افزایش مقاومت بافتی برای دریافت زنوپیوندها نیز می شود.

علی رغم امیدوار کننده بودن CRISPR، چالش های زیادی مانند اثرات off-target، قوانین FDA، هزینه بالا و مباحث اخلاقی مربوط به ویرایش ژنومی سلول ها و بافت های انسانی باید حل شود.

پایان مطلب/