به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، در حین تولد یا بدنبال یک سانحه، اعصاب گردن می توانند از طناب نخاعی جدا شوند. در نتیجه، این بیماران عملکرد دستان شان را از دست می دهند و قادر به انجام فعالیت های روزانه شان مانند حتی نوشیدن یک لیوان آب نیستند. در حال حاضر، ترمیم جراحی تنها گزینه در دسترس برای بیمارانی است که از این نوع آسیب عصبی رنج می برند. بعد از جراحی، فیبرهای عصبی مجبورند سانتی مترهای زیادی را طی کنند تا فاصله ایجاد شده بین سلول های عصبی با یکدیگر یا سلول های عصبی با عضلات را جبران کنند و در این میان بسیاری از فیبرهای عصبی قادر به رسیدن به عضلات نیستند. به همین دلیل ریکاوری عملکرد بازوها نا امید کننده و ناقص است.

با ترکیب ترمیم جراحی عصبی با ژن درمانی در رت ها، بسیاری از سلول های عصبی در حال مرگ می توانند زنده بمانند و رشد فیبر عصبی در جهت عضلات می تواند تحریک شود. در این مطالعه، محققین ژن درمانی قابل تنظیم با فاکتور رشد را استفاده کردند که می تواند به طور گسترده ای با استفاده از آنتی بادی ها خاموش و روشن شود. از آن جایی که می توان زمانی که فاکتورهای رشد در دسترس نیستند، ژن درمانی را خاموش کرد، بازسازی فیبرهای عصبی جدید به سمت عضلات می تواند به طور قابل توجهی بهبود یابد. برای فائق آمدن بر مشک شناسایی سیستم ایمنی و برداشتن سوئیچ ژنی، محققین یک ورژن مخفی موسوم به Stealth switch را ایجاد کردند. این stealth gene گام مهمی به سمت تکوین ژن درمانی برای آسیب عصبی محسوب می شود. استفاده از Stealth switch می تواند ژن درمانی را بهبود ببخشد و خطرات همراه با آن را کاهش دهد.

ژن درمانی هنوز هم قابلیت استفاده قطعی برای بیماران را ندارد. در حالی که توانایی خاموش کردن یک ژن درمانی گام بزرگ و رو به جلو محسوب می شود، محققین دریافته اند که مقادیر اندک ژن فعال نیز در زمانی که باید خاموش باشد می تواند مشکل ساز باشد. بنابراین برای بهینه سازی ژن درمانی نیاز به تحقیقات بیشتری است.

پایان مطلب/