به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، 10 دانشجوی مهندسی زیست پزشکی رویکردی را ارائه کرده اند که بخشی از پروژه ای سرمایه گذاری شده برای کمک به بیماران آسیب های ارتوپدی مانند پارگی لیگامنت و تاندون محسوب می شود. آن ها بر این باورند که استفاده از نخ های بخیه ای که حامل سلول های بنیادی به جایگاه آسیب باشند می توان به بهبود سریع تر و موثرتر آسیب ها امیدوار بود. از آن جایی که سلول های بنیادی استفاده شده برای این نخ های بخیه از خود فرد گرفته می شوند در نتیجه هم به فرایند بهبودی کمک می کنند و هم این که با مشکلات رد پیوند همراه نیستند. به عبارت دیگر، محققین از سلول های بنیادی مشتق از مغز استخوانی استفاده می کنند که از لگن بیمار گرفته شده اند و می توانند با استفاده از یک ماشین طراحی و ساخته شده بوسیله این محققین به درون نخ های جراحی تنیده شود. این نخ می تواند در جراحی های معمولی مورد استفاده قرار گیرد و تاندون یا لیگامنت پاره شده را به هم بدوزد.

سالانه بیش از 46 هزار آمریکایی متحمل جراحی های ترمیم تاندون آشیل می شوند. این رویکرد و درمان های بعد از جراحی هزینه ای 40 هزار دلاری را برای هر فرد ایجاد می کنند.

پایان مطلب/