به گزارش بنیان به نقل از  medicalxpress، بیماری spina bifida زمانی رخ می دهد که طناب نخاعی در قبل از تولد به خوبی و به طور کامل بسته نمی شود و کودکانی که با این نقص به دنیا می آیند دارای مشکلاتی شناختی طولانی مدت، مشکلات اورولوژی و عضلانی حرکتی و هم چنین ناتوانی های حرکتی هستند. اولین گزینه درمانی برای این عارضه استفاده از جراحی درست بعد از تولد است که برای برخی از نوزادان موثر واقع می شود. اما چندی پیش وانگ و همکارانش در دانشگاه دیویس نشان دادند که جراحی بعد از تولد در ترکیب با سلول های استرومایی مزانشیمی مشتق از جفت انسانی(PMSCs) کنترل اندام حرکتی عقبی را در جانوران آزمایشگاهی و سگ های مبتلا به spina bifida بهبود می بخشد. اما در مطالعه ای که اخیر صورت گرفت آن ها نشان دادند که مکانیسم عمل این سلول های استرومایی مزانشیمی مشتق از جفت انسانی شامل ترشحاتی است که حاوی اگزوزوم های حاوی گالکتین 1 است که دارای اثرات درمانی هستند و می تواند کیفیت حفاظت عصبی درمان را بهبود ببخشند.

سلول های بنیادی دارای قابلیت درمانی هستند ولی می توانند سیستم ایمنی را نیز تحریک کنند و همین امر موجب می شود که استفاده از آن ها با محدودیت هایی همراه باشد. لذا محققین استفاده از اگزوزوم های مترشحه بوسیله سلول های بنیادی را راهکاری برای درمان spina bifida بدون ایجاد عوارض جانبی می دانند.

پایان مطلب/