به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، با پیر شدن ما، بدن ما به طور فزاینده ای تواناییش برای ترمیم و بازسازی عضلات اسکلتی در حال تحلیل رفتن شان را از دست می دهند. تقریبا با شروع سن 35 سالگی توده عضلانی، قدرت عضلات و عملکرد عضلات رفته رفته کاهش می یابد. این امر می تواند توانایی افراد برای داشتن زندگی فعال را کاهش می دهد.

محققین دانشگاه تگزاس، پروتئینی را در سلول های بنیادی عضلانی شناسایی کرده اند که به منظر می رسد مسئول عملکرد عضلانی نامناسب مرتبط با پیری باشد و در ادامه آن ها ریز مولکول دارویی را شناسایی کرده اند که اثرات روی این پروتئین را محدود می کند. با ریست کردن سلول های بنیادی عضلانی برای رفتن به یک مرحله جوان تر، می توانیم به جوان سازی مجدد عضلات و ترمیم موثرتر آن ها امیدوار بود.

در مطالعه ای که روی موش صورت گرفت، محققین نشان دادند که استفاده از ریز مولکول دارویی تولید شده بوسیله آن ها می تواند سلول های بنیادی عضلانی دارای عملکرد بیشتری را برای این موش ها ایجاد کند و در نتیجه سرعت ترمیم عضلات را افزایش دهد. در موش های تیمار شده با این دارو، اندازه فیبرهای عضلانی دو برابر شد، قدرت عضلانی تا 70 درصد افزایش یافت. آنالیزی بیوشیمیایی خون موش های تیمار شده با دارو و موش های کنترل نشان داد که هر دو جانور وضعیت مشابهی داشتند که نشانن می دهد دارو عوارض جانبی نداشته است.

پایان مطلب/