به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، با افزایش سن، بدن ما به میزان قابل ملاحظه ای قابلیت ترمیمی و بازسازی کنندگی عضلات اسکلتی خود را از دست می دهد. تقریبا با شروع سن 35 سالگی، توده عضلانی، قدرت و عملکرد عضلات به طور پیوسته کاهش می یابد. این می تواند در سنین پیری بسیار مشکل ساز باشد و بر زندگی فرد تاثیر منفی بگذارد.

محققین دانشگاه تگزاس پروتئینی را در سلول های بنیادی عضلانی شناسایی کرده اند که به نظر می رسد با عملکرد نامناسب این سلول ها در زمان پیری مرتبط باشد. در ادامه آن ها یک داروی ریز مولکول را طراحی کرده اند که می تواند روی این پروتئین اثر بگذارد. با ریست کردن سلول های بنیادی عضلانی به مرحله ای جوان تر ما قادر خواهیم بود که به طور موثرتری بافت های عضلانی را ترمیم کنیم. در مطالعاتی که روی موش های پیر صورت گرفت، تیمار این موش ها با داروی مذکور موجب شد که آن ها سلول های بنیادی عضلانی دارای عملکرد بیشتری داشته باشند و قدرت عضلانی آن ها تا 70 درصد افزایش یابد.

در حال حاضر، هیچ دارویی برای به تاخیر انداختن، متوقف کردن و معکوس کردن تحلیل رفتن عضلات در اثر پیری وجود ندارد و یافتن راه یا دارویی برای این امر می تواند بسیار جالب توجه باشد.

پایان مطلب/