آنالیزهای وسیع ژنومی استراتژی های جدیدی را برای هدف قرار دادن سرطان پانکراس ارائه می دهند
در برخی از سرطان ها، درمان اولیه با شیمی درمانی نتایج مثبتی را به دنبال دارد، اما این نتایج موقتی است و تنها منجر به کاهش اندازه تومور می شود. در بسیاری از موارد این تومورها رفته رفته به داروهای شیمی درمانی مقاومت نشان می دهند. این الگوی بهبودی-مقاومت-عود مجدد در مورد سرطان پانکراس به عنوان یک سرطان مهاجم و کشنده نیز صدق می کند.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، طبق آمار ارائه شده بوسیله انجمن سرطان آمریکا، نرخ بقای یک ساله بیماران مبتلا به سرطان پانکراس 20 درصد است و نرخ بقای پنج ساله آن ها 7 درصد می باشد. محققین دلیل این امر را مقاومت به شیمی درمانی وجود جمعیتی از سلول های بنیادی سرطانی مقاوم به درمان در این تومورهای پانکراسی می دانند.
در مطالعه ای جدید محققین دانشگاه کالیفرنیا از نسل جدید توالی یابی و ابزارهای ویرایش ژنومی مانند CRISPR برای شناسایی مشخصه های ژنتیکی سلول های بنیادی سرطان پانکراس استفاده کردند. آن ها دریافتند که یک گیرنده موسوم به RORγ که پیش از این نقش آن در التهاب و تمایز سلول های Tشناسایی شده بود طی پیشرفت سرطان پانکراس نیز فعال است و بلوک کردن آن می تواند رشد تومورهای بیماران را به طور قابل توجهی آهسته کند و بقای مدل های جانوری این سرطان را افزایش دهد. به عقیده محققین، RORγ با پیشرفت سرطان مرتبط است و مهار آن از طریق رویکردهای ژنتیکی و دارویی می تواند منجر به مهار رشد سرطان پانکراس شود.
پایان مطلب/