به گزارش بنیان به نقل از Stemcellsnews، مولتیپل اسکلروزیس(MS) توانایی سلول های عصبی برای انتقال سیگنال ها به سراسر بدن را مختل می کنند. این بیماری می تواند عملکرد حرکتی و حتی حسی بسیاری از بیماران را مختل کند و دلیل این امر تخریب پوشش لیپوپروتئینی پیرامون آکسون های عصبی است که نقش یک عایق را برای هدایت جریان الکتریکی بازی می کند. خوشبختانه، اغلب بیماران مبتلا به MS دوره طولانی بهبودی را تجربه می کنند و در این بازه می توانند راه بروند و کیفیت زندگی شان تا حد زیادی بهبود می بخشد. اما آنچه نگران کننده است این است که اغلب بیماران در نهایت منجر به شکل پیشرونده بیماری می شوند و علایم بیماری در آن ها رفته رفته بدتر می شود. در مطالعه ای جدید استفن کروکر و همکارانش بدنبال درمانی برای MS‌ بوده اند. در گذشته آن ها نشان داده بودند که سلول های بنیادی مغزی افراد مبتلا به شکل پیشرونده MS مانع از بلوغ اولیگودندروسیت های میلین ساز می شوند. به عقیده آن ها این امر دلیل عدم بهبودی بیماران در شکل پیشرونده MS‌ بود. اما در مطالعه ای جدید کروکر و همکارانش گزارش کرده اند که سلول های بنیادی مغزی در بیماران مبتلا به اشکال پیشرونده MS به طور زودرس پیر می شوند. آن ها نشان دادند که با پیر شدن زود هنگام این سلول های بنیادی مغزی، برهمکنش آن ها با اولیگودندروسیت ها هم تحت تاثیر قرار می گیرد و موجب بیان ژن های مختلفی بوسیله آن ها می شود. این می تواند نشان دهد که چرا تولید میلین در این اولیگودندروسیت ها مختل می شود. بررسی بیشتر نشان داد که بیان این ژن ها تحت تاثیر پروتئینی به نام HMGB1 قرار دارد و سطح بالای این پروتئین در سلول های بنیادی مغزی موجب بلوغ زودرس اولیگودندروسیت ها می شود. به عقیده کراکر هدف قرار دادن سلول های بنیادی مغزی با راپامایسین به بلوغ صحیح اولیگودندروسیت ها کمک می کند. راپامایسین دارویی است که در سرکوب سیستم ایمنی مورد استفاده قرار می گیرد و پیش از این موثر بودن آن در MS ثابت شده است.

محققین گام بعدی را مطالعه سلول های بنیادی مغزی در شکل عود کننده-بهبود یابنده MS عنوان کرده اند و سعی خواهند کرد تغییرات مربوط به پیری را در این سلول ها بررسی کنند.

پایان مطلب/