به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین انستیتو Whitehead چند فاکتور ضروری برای آلودگی ویروسی را شناسایی کرده اند و دیدگاه های جدیدی را هم در مورد زیست شناسی ویروس و هم در مورد اهداف درمانی بالقوه برای مقابله با این ویروس ارائه کرده اند.

ویروس زیکا از طریق نیش پشه Aedes aegypti به انسان منتقل می شود و می تواند از طریق جنسی بین انسان ها شیوع پیدا کند. در حالی که علایم آن در بین بزرگسالان شبیه علایم سرماخوردگی است اما این ویروس روی جنین در حال تکوین در رحم مادر نیز اثر می گذارد و منجر ناهنجاری های تکوینی و بدریختی های مغزی مانند میکروسفالی و حتی مرگ می شود. با این که این ویروس اولین بار در سال 1947 شناسایی شد اما تاکنون غربالگری های گسترده ژنومی برای فاکتور میزبان که روی آلودگی ویروسی اثر می گذارند از رده های سلولی سرطانی استفاده کرده اند. سلول های سرطانی بسیار غیر طبیعی هستند و ژن های فعال مختلفی در مقایسه با سلول های عصبی دارند که این می تواند صحت و دقت غربالگری برای نیازمندی ویروس زیکا در آلوده کردن انسان را با محدودیت مواجه کند. برای درک بهتر روند آلودگی، محققین انستیتو Whitehead اولین غربالگری ژنومی به کمک CRISPR را در سلول های پیش ساز عصبی انسانی انجام دادند. این غربالگری منجر به شناسایی ژن های مربوط به فرایندهای سلول میزبان شد که ویروس زیکا برای هجوم، ترجمه و همانند سازی ژنومی، سازماندهی پوسته آن و خروج از سلول میزبان نیاز دارد. این مطالعه بر یافته های قبلی با استفاده از سلول های سرطانی صحه گذاشت و ارزش غربالگری های ژنتیکی در سلول های مربوطه و شناسایی ژن های بیشتر را نشان داد. زمانی که محققین از داروها برای بلوک کردن برخی از مسیرهای سلولی شناخته شده برای آلودگی سلول میزبان استفاده کردند، داروها اثر حفاظت کننده ای داشتند و مانع از تهاجم ویروس زیکا و کشتن سلول های بنیادی عصبی شدند.

به عقیده محققین انجام مطالعاتی از این دست می تواند راه را برای استفاده از سلول های مختص بافت هر بیمار در غربالگری های ژنتیکی هموار سازید و منجر به ایجاد داروهای اختصاصی برای هر فرد شود.

پایان مطلب/