به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این مطالعات نشان دادند که این باکتری نقش بارزی در بروز گاستریت دارد و فاکتوری تعیین کننده در ایجاد زخم های پپتیک و سرطان معده است. اما در حالی که ارتباط بین این باکتری و بیماری مشخص است نحوه اثر گذاری هلیکوباکتر پیلوری در ایجاد تومورهای معدی مشخص نیست. اینک بعد از چهار دهه از شناسایی هلیکوباکتر پیلوری، محققین ژاپنی در دانشگاه کانازوا نشان داده اند که چگونه التهاب ناشی از عفونت هلیکوباکتر پیلوری منجر به تکثیر سلول های بنیادی اپی تلیال معدی و در نتیجه ایجاد تومورهای معدی می شود. پیش از این محققین نشان داده بودند که فاکتور TNF-alpha منجر به التهاب شده و ایجاد تومورهای معدی را از طریق پروتئینی به نام NOXO1 افزایش می دهد. پروتئین NOXO1 یکی از اجزای کمپلکس NOX1 است که مولکول های آسیب رسان بافتی موسوم به گونه های اکسیژن فعال(ROS) را تولید می کند و استرس اکسیداتیو ناشی از این مولکول ها موجب موتاسیون در DNA سلول های معدی و تشکیل تومور می شود. التهاب ناشی از آلودگی هلیکوباکتر پیلوری نیز موجب تولید ROS و افزایش استرس اکسیداتیو در معده می شود. در این مطالعه جدید محققین نشان دادند که التهاب منجر به تولید پروتئین های کمپلکس NOX1 اضافی در پاسخ به سیگنال NF-κB می شود که بازیگر اصلی در پاسخ به التهاب است. با این حال، مهم تر این که آن ها دریافتند که پیام رسانی NOX1/ROS منجر به تکثیر کنترل نشده سلول های بنیادی اپی تلیالی و در نتیجه تشکیل تومور می شود. با کشف این مطلب، محققین از دارویی استفاده کردند که کمپلکس NOX1 را سرکوب می کند و بلافاصله رشد سلول های سرطان معده را متوقف می کند. حتی جالب تر این که، مختل کردن Noxo1 در مدل گاستریت موشی نیز منجر به متوقف شدن تکثیر سلول های بنیادی اپی تلیالی شد.

در مجموع این مطالعه نشان داده است که التهاب بیان NOXO1 را تقویت می کند که منجر به القای تکثیر سلول های بنیادی اپی تلیالی معدی و در نتیجه تومور معدی می شود. بنابراین، این پروتئین می تواند هدفی برای طراحی و تولید داروهای جدید برای سرطان معده باشد.

پایان مطلب/