به گزارش بنیان، دکتر عباس پیریایی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: اقدامی که برای اولین‌بار در زمینه سلول‌های بنیادی صورت گرفت، باعث شد پیشرفت‌های مناسبی در دانشگاه‌ها و مراکز دیگر اتفاق بیفتد و این امر منجر شد تا در زمینه سلول‌های بنیادی بتوانیم پا به پای کشورهای پیشرفته سهم خود را ادا کنیم.

وی افزود: البته باید این نکته را متذکر شد که در کشور ما مشکلات بودجه‌ای و حتی تحریم‌ها تاثیر گذاشته و در این موضوع شکی نیست، اما اکنون در کنگره‌های بین‌المللی مراکز مهم دنیا که در زمینه‌های STEMCELL ( سلول بنیادی) فعالیت می‌کنند، بسیاری از دانشجویان و اساتید ایرانی در این مراکز و خارج از کشور فعالیت دارند و از نظر درمانی هم تحقیقاتی بر روی کبد، قلب، قرنیه چشم، پوست، ترمیم استخوان، غضروف و … در کشور نیز انجام شده است.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: خوشبختانه در ایران به خصوص از زمانی که استانداردها و قوانین سلول درمانی تدوین شد، تصور می‌کنم که دیگر دغدغه مواجهه با مشکلات این چنینی را نداشته باشیم، چراکه قبل از آن ممکن بود فعالیت‌های درمانی به صورت غیر اصولی انجام شود.

وی در پاسخ به این سوال مبنی بر اینکه آیا ممکن است همه بیماری‌ها با روش سلول‌های بنیادی درمان شوند، خاطرنشان کرد: در این رابطه امیدواری زیادی وجود دارد که انواع بیماری‌های لاعلاج کنونی را بتوانیم با این علم به سمت درمان پیش ببریم، اما در مورد قرنیه چشم، پوست، غضروف و.. تجربیات و مطالعات بیشتری وجود دارد که کار را ساده‌تر می‌کند و در ایران و دنیا کاربردی شده‌اند، اما باید گام به گام جلو برویم تا مزایا و معضلات کار دیده شود.

پیریایی گفت: ما در حال حاضر نمی‌توانیم بیماری سیروز کبدی را با STEMCELL درمان کنیم، اما می‌توانیم با STEMCELL تراپی به نحوی طول عمر یک فرد با سیروز کبدی را از ۶ ماه به یکسال افزایش دهیم و شرایطی را مهیا کنیم که بتواند با گذر یک سال، پیوند کبد مناسب برای فرد پیدا شود و آن زمان است که کار می‌تواند ارزشمند باشد.

وی با بیان اینکه باید متذکر شد STEMCELL تراپی درمان نیست، بلکه مسکنی است برای اینکه مدت زنده بودن فرد را افزایش دهد تا در این مدت پیوند مناسب برای وی انجام شود، عنوان کرد: تکنولوژی سلول بنیادی مانند هر تکنولوژی دیگری بالا و پایین‌های زیادی دارد و در ابتدا با روی کارآمدن آن تکنولوژی، بسیار سروصدا و امیدواری‌های زیادی ایجاد می‌کند، به خصوص زمانی تکنولوژی، بین افراد غیر متخصص می‌چرخد و سطح انتظارات آن‌ها بالا می‌رود و تصور می‌کنند اگر پیشرفت در زمینه STEMCELL بالا باشد، دیگر مشکلی در زمینه پزشکی وجود ندارد.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در ادامه خاطرنشان کرد: اما مدتی که از این موضوع گذشت، به تدریج عوارض جانبی و محدودیت‌های تکنولوژی خود را نشان می‌دهد و به سرعت سرخوردگی شدیدی در جامعه ایجاد می‌شود و می‌گویند که چرا پزشکان اقدامی انجام نمی‌دهند. در حالی که ما باید از هر تکنولوژی در حد خود و به طور معقول انتظار داشته باشیم.

وی بیان کرد: من تصور می‌کنم که در ایران و دنیا ما به تدریج توقع‌مان معقول می‌شود و هر اندازه اطلاعات، توانمندی‌ها و قابلیت سلول‌ها را بهتر بشناسیم و در کنار آن از محدودیت‌ها و عوارض جانبی اطلاع داشته باشیم، قطعاً می‌توانیم به طور مناسب‌تری از آن‌ها استفاده کنیم.

پیریایی اظهار کرد: بنابراین STEMCELL معجزه نیست، بلکه پستی و بلندی‌های خود را دارد و اگر به درستی از آن استفاده شود، می‌تواند کاربردی باشد و در مقابل اگر از این تکنولوژی به درستی استفاده نکنیم، دچار معضلاتی خواهیم شد که ممکن است جبران‌ناپذیر باشد.