به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مطالعه‌ای در دانشگاه Uppsala نشان می دهد فرایندی که به سلول ها اجازه متاستاز می دهد بوسیله سنتز ریبوزوم های جدید تقویت می شود. این یافته می تواند منجر به ایجاد استراتژی های درمانی جدید برای سرطان های پیشرفته شود. تومورها همان طور که به سمت مراحل پیشرفته تر پیش می روند، تمایز زدایی می کنند و به شکل تهاجمی در می آیند و مشخصه های بافت اصلی را از دست می دهند. هم چنین آن ها ظرفیت مهاجرتی بدست می آورند که به تومورها اجازه پراکنش و متاستاز تومور به فواصل دورتر را می دهد و در نهایت منجر به مرگ بیمار می شوند.

برای متاستاز تومورهای اپی تلیالی، سلول های تومورها باید متحمل گذار اپی تلیالی-مزانشیمی(EMT) شوند که به سلول ها قابلیت مهاجرت می دهد. طی این فرایند آن ها ویژگی های شبه بنیادی بدست می آورند. این گذار قابل توجه منجر به افزایش قابلیت تهاجمی سلول های توموری و مقاومت در برابر درمان ها از جمله هورمون درمانی می شود.

در این مطالعه جدید محققین دریافتند که EMT از طریق سنتز ریبوزوم های جدید کمک می شود که به سنتز پروتئین های مورد نیاز برای عملکرد سلول ها کمک می کند. به نظر می رسد که ریبوزوم ها دارای نقش های بالقوه پیچیده و فعالی در فیزیولوژی سلول و هم چنین در سلامتی و بیماری هستند. در این مطالعه محققین نشان داده اند که مهار تشکیل ریبوزوم های جدید، تومورهای تهاجمی و غیر حساس به هورمون درمانی را به تومورهای خوش خیم و غیر متاستازی تبدیل می کند. در این مطالعه، محققین از ریز مولکولی موسوم به CX-5461 برای مهار بیوژنز ریبوزوم ها در مدل های موشی تومورهای انسانی استفاده کردند. آن ها دریافتند که تومورهای اولیه از حالت تهاجمی و بدخیم به سلول های خوش خیمی تبدیل شدند که به هورمون درمانی حساس بودند. استفاده از این ریز مولکول موجب کاهش متاستاز سلول های سرطانی به ریه ها شد. به عقیده محققین مهار سنتز ریبوزوم ها و از کار انداختن کارخانه پروتئین سازی سلول های سرطانی می تواند منجر به مهار سرطان شود.

پایان مطلب/