به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، قابلیت خود بازسازی عضلات قلبی انسانی بدنبال آسیب بی نهایت محدود است. در این راه محققین زیادی سعی داشته اند از انواع مختلف سلول های بنیادی برای تمایز به پیش سازهای قلبی و در نتیجه بازسازی فیبرهای عضلانی استفاده کنند. با این حال تاکنون هیچ کدام از این رویکردها به منظور استفاده در طب بازساختی مورد تایید FDA قرار نگرفته است. در واقع رویکرد سلول درمانی برای قلب باید تکرار پذیر باشد و با ایجاد سلول هایی داری مشخصه های کاردیومیوسیت های طبیعی، عوارض جانبی نیز ایجاد نکند.

در این مطالعه جدید، محققین Duke-NUS از یک پروتئین مربوط به عضلات قلبی موسوم به لامینین برای پیشبرد تمایز سلول های بنیادی جنینی انسانی به پیش سازهای قلبی استفاده کردند. لامینین به بخش خارجی غشای سلولی می چسبد و نقش مهمی را در تمایز سلول های پیش ساز به کاردیومیوسیت بالغ بازی می کند. چندین نوع لامینین وجود دارد.

در این مطالعه تریگاوسن و همکارانش با تحریک ژن های انسانی کد کنند لامینین 221(laminin-221)، این پروتئین را در شرایط آزمایشگاهی تولید کردند. لامینین 221 برای پوشاندن سطح ظروف کشت سلول های بنیادی جنینی انسانی استفاده کردند. هم چنین آن ها از لامینین 521 برای حمایت رشد سلول های بنیادی و از ترکیبی موسوم به CHIR99021 برای تقویت تمایز سلول های بنیادی استفاده کردند. این رویکرد منجر به تبدیل سلول های بنیادی به سلول های پیش ساز قلبی عروقی شد. این سلول های پیش ساز قلبی عروقی شامل سه زیر جمعیت سلولی اصلی بود:  سلول های شبه عضلانی قلبی، سلول های شبه فیبروبلاستی و سلول های شبه اپی تلیالی. در بین این جمعیت های سلولی، سلول هایی که منجر به تومورزایی شوند وجود نداشت. محققین این سلول های پیش ساز قلبی عروقی را به بافت قلبی آسیب دیده مدل جانوری تزریق کردند و مشاهده کرده اند که آن ها دسته جات فیبری عضلانی قلبی را تولید کردند که برای بیش از 12 هفته در قلب زنده ماندند و عملکرد قلبی را نیز بهبود بخشیدند. این مطالعه استفاده از لامینین ها برای پیشبرد تمایز قلبی را توصیه می کند و بر این باور است که استفاده از آن ها می تواند منجر به تولید سلول های پیش ساز قلبی عروقی با کیفیت بالینی برای بازسازی قلبی شود.

پایان مطلب/