به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در یک همکاری مطالعاتی، محققین دانشگاه های مریلند، پنسیلوانیا و اموری مدعی شده اند که یک تست خون می تواند برای ردیابی کارایی سلول های بنیادی پیوندی استفاده شود. برای رسیدن به چنین نتیجه ای آن ها اگزوزوم های مترشحه از سلول های بنیادی پیوند شده را در خون گیرندگان آنالیز کردند. آن ها تئوری شان را در مدل های جونده حمله قلبی یا انفارکته میوکاردی و بعد از پیوند دو نوع سلول بنیادی قلبی انسانی و مونیتور کردن اگزوزوم های موجود در گردش خون آن ها تست کردند. مشاهده شد که اگزوزوم های موجود در گردش خون، اجزای سلولی را به سلول های عضلانی قلبی هدف منتقل کردند. این اگزوزوم ها حاوی پروتئین ها، اسیدهای نوکلئیک و میکروRNAهایی هستند که می توانند سلول های گیرنده را تحت تاثیر قرار دهند و موجبات بازسازی بافت یا اندام هدف را فراهم آورند. این اگزوزوم ها می توانند ابزاری برای تعیین موثر بودن سلول درمانی در هر فردی باشند. از طریق یک تست خونی یا بیوپسی مایعات(liquid biopsy)، محققین سلول های مشتق از کاردیوسفیرهای انسانی(CDC) و سلول های پیش ساز قلبی(CPCs) پیوند شده به قلب رت ها بعد از انفارکته میوکاردی را مونیتور کردند. غلظت های اگزوزوم پلاسمای خون، هفت روز بعد از پیوند مقایسه شد. بعد از خالص سازی اگزوزوم های مشتق از CDC/CPC، محققین دریافتند که اگزوزوم ها حاوی میکروRNAهایی هستند که در ریکاوری عضلات قلبی نقش دارند. هم چنین محتوای اگزوزوم های CPCو CDCهای کشت شده در آزمایشگاه نیز با سلول های پیوند شده به موجود زنده متفاوت بود.

این مطالعه می تواند گامی محکم به سمت درک نحوه عملکرد سلول های بنیادی در سلول درمانی بافت های مختلف از جمله بافت قلبی باشد.

پایان مطلب/