به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، مدت هاست که همگان می دانند برخی جانوران از جمله سمندرها و بچه قورباغه ها می توانند دم شان را بعد از قطع شدند مجددا بازسازی کننند. ارسطو در قرن چهارم قبل از میلاد این فرایند را مشاهده کرد ولی از آن زمان تاکنون مکانیسمی که این فرایند را حمایت می کند به خوبی شناخته نشده است.

با استفاده از ژنومیک تک سلولی، محققین در دانشگاه کمبریج یک استراتژی خلاقانه را برای کشف آن چه در سلول های مختلف بچه قورباغه ها در حین بازسازی اتفاق می افتد، ارائه کرده اند. این محققین با استفاده از تکنیک ژنومیک تک سلولی قادرند ردیابی کنند که چه ژن هایی در حین تکوین جانور در بافت های مختلف آن بیان می شود و این امر با رزولوشن در سطح تک تک سلول ها اتفاق می افتد. با استفاده از این تکنیک دکتر آزتکین و همکارانش به آنالیز انواع سلول های دخیل در بازسازی آسیب دم بچه قورباغه های زنوپوس(Xenopus laevis) پرداختند. آن ها دریافتند که پاسخ بازسازی کنندگی سلول های بنیادی در دم این بچه قورباغه ها بوسیله زیر جمعیتی منفرد از سلول های اپیدرمی پوستی موسوم به سلول های سازمان دهنده بازسازی(regeneration-organizing cells) یا ROCs اتفاق می افتد. بعد از قطع دم، سلول های ROCs از بدن به ناحیه زخم مهاجرت کرده و مجموعه از فاکتورهای رشد را ترشح می کنند که پاسخ سلول های پیش ساز بافتی را هماهنگ می کنند. این سلول ها با یکدیگر همکاری کرده و دمی را با اندازه، الگو و ترکیب سلولی صحیح تولید می کنند.

در پستانداران، بسیاری از بافت ها مانند اپیدرم پوستی، اپی تلیوم روده و سیستم خون متحمل ترن آور دائمی در طول زندگی می شوند. سلول هایی که به هر دلیلی از بین می روند بوسیله سلول های بنیادی جایگزین می شوند. با این حال، این سلول های تخصص یافته معمولا تنها قادر به بازسازی بخشی از بافت ها و اندام ها هستند و در ایجاد کل اندام ناتوان هستند. به عقیده آزتکین و همکارانش، درک مکانیسم هایی که به برخی از جانورها توانایی بازسازی می دهند می تواند گام اولیه ای به سمت در وقایع اولیه ای باشد که فعال کردن مجدد آن ها می تواند به بازسازی بافت های پستانداران کمک کند.

پایان مطلب/