به گزارش بنیان به نقل از Stemcellporatl، به منظور یافتن اطلاعات بیشتر در این زمینه، محققین دانشکده پزشکی هاروارد به سرپرستی فیلیپ سوئیرسکی الگوی طبیعی خواب را در موش های مستعد آترواسکلروزیس مختل کردند و آنالیزهای آن ها یک محور عصبی-ایمنی را شناسایی کرد که خواب را با خون سازی و آترواسکلروزیس مرتبط می سازد.

سوئیرسکی و همکارانش کشف کردند که مختل شدن خواب در موش های مستعد آترواسکلروزیس قادر به تغییر وزن بدنی، کلسترول خون و تحمل گلوکز در این جانوران نیست اما به نظر می رسد که موجب افزایش تعداد منوسیت های پیش التهابی و تولید آسیب آترواسکلروزیسی بزرگ تری در مقایسه با موش هایی می شود که دارای الگوی خواب طبیعی هستند. اختلال خواب منجر به کاهش نوروپپتید hypocertin و افزایش خون سازی وابسته به میلوئیدهای مغز استخوان از طریق پیشبرد فاکتور 1 تحریک کننده کلونی(CSF1) می شود. موش های دچار اختلال خواب با نقص CSF1 در سیستم خونسازشان دارای شمار کاهش یافته منوسیت های خونی و آسیب های آترواسکلروزیسی کوچک تر بودند.

به طور کلی، محققین بر این باورند که داشتن خواب مناسب و خوب می تواند از طریق آزادسازی مناسب هورمون هیپوکامپی hypocretin که به نوبه خود تولید CSF1 را محدود می کند، خون سازی و آترواسکلروزیس را محدود کند.

پایان مطلب/