به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، برخی از داروها که برای اهداف درمانی خاص و بیماری های خاصی طراحی و تولید شده اند می توانند برای برخی بیماری های دیگر نیز موثر باشد و آن ها را اصطلاحا drug repositioning می نامند، از آن جایی که این داروها قبلا مراحل مربوط به تایید مانند سمیت شناسی، ایمنی پیش درمانگاهی و فارموکینتیک را گذرانده اند می توانند خیلی زود وارد کارآزمایی های بالینی شوند.

در مطالعه ای جدید بوسیله محققین کانادایی، آن ها برای اولین بار ویژگی های ضد سرطانی و اپی ژنتیکی داروی proscillaridin A را در بیماران لوکمیایی بیان کننده ژن MYC نشان داده اند. داروی proscillaridin A یک داروی کاردیوتونیک است که از آن برای درمان نارسایی قلبی و بی نظمی های ضربانی قلب استفاده می شوند. زمانی که ژن MYC دچار موتاسیون می شود یا بیان آن افزایش می یابد منجر به تکثیر کنترل نشده سلول ها شده و در نتیجه سرطان می شود. در حال حاضر درمان موثری برای این نوع لوکمیا وجود ندارد و به همین دلیل محققین امیدوارند که استراتژی جدیدی را برای مهار ژن MYC و سایر شرکای سرطان زای آن پیدا کنند.

این مطالعه نشان داده است که استفاده از داروی proscillaridin A می تواند بقای بیماران مبتلا به لوکمیا را به میزان قابل توجهی بهبود ببخشد و این در حالی است که برخی از بیماران به درمان های موجود مقاومت نشان می دهند و بیش از دو سوم آن ها عوارض جانبی طولانی مدتی را به دلیل سمیت درمان های مورد استفاده(شیمی درمانی و پرتو درمانی) نشان می دهند.

پایان مطلب/