به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین در انستیتو سلامت لوکزامبورگ نشان داده اند که سلول های سرطانی گلیوبلاستوما(سرطان تهاجمی مغز)، انعطاف پذیری تکوینی را نشان می دهند و مشخصه های فنوتیپی آن ها کمتر از چیزی که تصور می شد، محدودیت دارد. سلول های بنیادی سرطانی و اخلاف آن ها قادر به سازش پذیری با شرایط محیطی هستند و تغییرات قابل برگشتی را برای تبدیل شدن به انواع مختلف سلول ها متحمل می شوند و به موجب آن ها ساختارهای سطحی شان را تغییر می دهند. این نتایج می تواند منجر به ایجاد رویکردهای درمانی جدیدی شود که ساختارهای سطحی خاصی را روی سلول های بنیادی سرطانی هدف قرار می دهند.

گلیوبلاستوما شایع ترین تومور بدخیم مغزی است که رشد سریع و پیش آگهی ضعیفی دارد که متاسفانه موجب می شود زنده مانی بیماران مبتلا به آن کاهش یابد. بسیاری از بیماران امیدوار به ایجاد رویکردهای درمانی جدید هستند. از جمله این رویکردها که در حال حاضر استفاده می شود، آنتی بادی های متصل به دارو هستند که مارکرهای خاصی را روی سطح سلول های بنیادی گلیوبلاستومایی شناسایی می کنند و با وارد کردن دارو به درون سلول های بنیادی سرطانی آن ها را می کشند. با این حال، نتایج این مطالعه نشان می دهد که این رویکرد ممکن است گاهی منحرف شود. بررسی سلول های سرطانی در شرایط آزمایشگاهی و تحت استرس دهنده هایی مانند تیمار دارویی یا کمبود اکسیژن نشان داد که این سلول ها واکنش پذیری منعطفی دارند و در برابر فاکتورهای استرس زا تغییر شکل داده و خود را به سلول های جدید با مجموعه مارکرهای سطحی جدید تبدیل می کنند. این پلاستیسیتی یا انعطاف پذیری به سلول ها اجازه می دهد که خود را با ریز محیط شان وفق دهند و به یک ناهمگونی مطلوب مختص محیط برسند که موجب حفظ رشد آن ها و فرار آن ها از درمان می شود. این یافته محققین را هوشیار می سازد که برای بهینه سازی درمان های استاندارد سرطانی در آینده این راه فرار سلول های بنیادی را در نظر داشته باشند.

پایان مطلب/