به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، اخیرا استراتژی های مبتنی بر درمان که از ماتریکس های سلول دار یا اسپری های سلولی استفاده می کنند به عنوان ابزاری برای پوشاندن سریع و دقیق زخم بوسیله کراتینوسیت های اپی درمی و فیبروبلاست های درمی و به منظور پیشبرد و تسریع زخم استفاده شده اند. اما استفاده از این تکنولوژی ها مانع از انتقال صحیح انواع سلول های خاص به جایگاه های هدف می شود و در نتیجه مانع از تولید ساختارهای پوستی پیچیده می شود. در این راستا تیمی از محققین در انستیتو ویک فارست به سرپرستی شین مورفی یک رویکرد جدید مبتنی بر زیست پرینت برای حل این مشکلات استفاده کرده اند. آن ها یک سیستم زیست پرینت پوستی خلاقانه را طراحی و توصیف کردند که تصویربرداری زخم را با انتقال انواع سلول های پوستی به صورت درجا ترکیب می کند تا تشکیل پوست با ساختار و عملکرد مختص آن تسریع کند و التیام زخم را سرعت ببخشد.

استفاده از این بیوپرینتر برای مدل موشی زخم های تمام ضخامت نشان داد که این استراتژی می تواند به صورت سریع و دقیق زخم ها را از طریق انتقال مستقیم یک ساختار دو لایه متشکل از فیبروبلاست های درمی انسانی و کراتینوسیت های اپی درمی (شبیه به ساختار طبیعی پوست انسان) فراهم آورد. استفاده از این استراتژی هیچ گونه عوارض جانبی، عفونت و یا خارش پوستی قابل توجهی را ایجاد نکرد و طی یک دوره شش هفته ای موجب بسته شدن سریع تر زخم در مقایسه با موش های کنترل شد. محققین بر این باورند که با تست های بیشتر و تایید این رویکرد می توان در آینده ای نزدیک برای بهبودی زخم های انسانی نیز از آن استفاده کرد.

پایان مطلب/