به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این مطالعه که در مجله Genes& Development به چاپ رسیده است توانایی پروتئین ها برای متصل شدن به سلول ها و تثبیت آن ها را به عنوان یک فاکتور اصلی کنترل کننده سرنوشت سلول های بنیادی مورد تاکید قرار می دهد.

سلول های بنیادی بوسیله شبکه ای از پروتئین ها تنظیم می شوند که توانایی شان را برای تبدیل شدن به هر نوع سلولی حفظ می کنند. این پروتئین ها موسوم به فاکتورهای رونویسی در بنیادینه ماندن یا تمایز یافتن سلول نقش دارند. یافته های این مطالعه جدید نشان داده است که KLF4 یکی از فاکتورهای رونویسی است که ویژگی های منحصربفردی را به سلول های بنیادی می دهد.

مطالعات بسیاری در گذشته روی ژن هایی فوکوس کرده اند که در زمان تعیین سرنوشت سلول های بنیادی و تبدیل شدن آن ها به اندام های خاص خاموش و روشن می شوند. اما این مطالعه جدید به بررسی وضعیتی کرده است که زودتر از این فرایند اتفاق می افتد و به موجب آن کاهش 90 درصد بیان ژنی اثری روی مقدار پروتئینی که ساخته می شود ندارد. این یافته ای بسیار جالب است که برای اولین بار مورد شناسایی قرار گرفته است.

محققین دریافته اند که پروتئین های KLF4 زمانی که ساخته می شوند تا 24 ساعت بعد فعال باقی می مانند و این از این جهت بسیار سورپرایز کننده است که فاکتورهای رونویسی معمولا دو الی سه ساعت در یک سلول دوام می آورند. بررسی بیشتر نشان داد که طی فرایند تمایز سلول های بنیادی، KLF4 به صورت ناپایدار در می آیند و با تجزیه شدن آن، سلول نمی تواند تمایز بیابد. پروتئین KLF4 بسیار باثبات می باشد و سلول ها را در مرحله بنیادینگی قفل می کند. اما تجزیه شدن آن ها موجب رها شدن سلول های بنیادی جهت تمایز و تولید اندام های مختلف در بدن می شود. این یافته می تواند کاربرد مهمی در پزشکی بازساختی و تولید اندام های جدید داشته باشد و هم چنین می تواند به درک هر چه بیشتر از سلول های بنیادی و نحوه تمایز آن ها در بدن کمک کند.

پایان مطلب/