به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، بر مبنای یافته های قبلی در مورد ژن mEAK-7 در سلول های انسانی، محققین سطح بیان mEAK-7 را با استفاده از اطلاعات ژنتیکی سلول توموری در پایگاه های داده متعدد و هم چنین نمونه های بیماران سرطانی، در سلول های طبیعی و سرطانی مقایسه کردند.

با فوکوس روی سرطان ریه غیر کوچک، محققین دریافتند که mEAK-7 که برای تکثیر و مهاجرت سلولی مهم است به میزان بالایی در سرطان ریه سلولی غیر کوچک بیان می شود. هم چنین آن ها کشف کردند که mEAK-7 در سلول های سرطانی اولیه(نه سلول های غیر سرطانی) بیان می شود که نشان دهنده این است که این پروتئین یکی از مقصرین اصلی در متاستاز سرطانی است.

این مطالعه نشان داده است که mEAK-7 زمانی که با یک مولکول بزرگ موسوم به DNA-PKs ترکیب می شود، یک جایگزین برای مسیر پیام رسانی mTOR است که بوسیله سلول های سرطانی و به منظور رشد و تکثیر اضافه می شود. این مسیر پیچیده و جدید از اهمیت بالایی در سلول های بنیادی سرطانی برخوردار است و موجب شروع فرایند تشکیل کلونی و تکثیر سلولی شده و در نهایت منجر به متاستاز می شود که دلیل اصلی مرگ در اغلب سرطان ها است. ارزیابی های بیشتر ثابت کرد که پروتئین mEAK-7 در سطوح بالایی در تومورها و گره های لنفی بیماران مبتلا به سرطان های متاستازیک وجود دارد. به نظر می رسد که طراحی و تولید مهار کننده های mEAK-7 می تواند برای بیمارانی که مبتلا به سرطان های متاستازیک هستند موثر باشد.

پایان مطلب/