به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین در کالج پزشکی بیلور در مطالعه ای که اخیرا در Science Advances به چاپ رسانده اند گزارش کرده اند که یک سطح متوسط از استرس کروماتینی منجر به ایجاد یک پاسخ در مخمرها، کرم C.elegans، دروزوفیلا و سلول های بنیادی جنینی موشی می شود که این پاسخ حداقل در مورد مخمر و C.elegans منجر به افزایش طول عمر شده است. در این مطالعه دکتر دنگ و همکارانش از ارگانیسم های مختلف از جمله مخمر استفاده کردند و مشاهده کردند که مخمرهای مهندسی ژنتیک شده برای داشتن نسخه های کمتر از ژن هایی خاص از هیستون ها که موجب تغییرات کروماتینی در آن ها شد، در مقایسه با مخمرهای کنترل طول عمر بیشتری داشتند. در مورد C.elegans نیز این موضوع صادق بود و موجب افزایش طول عمر شد. یافته های این مطالعه پیشنهاد می کند که پاسخ استرس کروماتینی و افزایش طول عمری که این فرایند وساطت می کند ممکن است در سایر موجودات زنده نیز باشد و راه را برای مداخلات انسانی به منظور افزایش طول عمر و مقابله با پیری باز کند.

استرس کروماتینی را می توان اختلال در بسته بندی DNA در هسته سلول دانست و از جمله فاکتورهای تاثیر گذار در این امر می تواند هیستون ها باشد. در هسته سلول، DNA خودش را پیرامون پروتئین های هیستونی می پیچد و یک ساختار شبیه تسبیح موسوم به کروماتین ایجاد می کند. سایر پروتئین ها به این ساختار کروماتینی متصل می شوند و آن را به صورت ساختار پیچیده تری در می آورند.

پایان مطلب/