به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، مطالعات گذشته روی بازسازی جزایر بوسیله محققین دانشگاه های اونتاریو و وسترن نشان داده است که پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان انسانی(hBM-MSCs) منجر به ایجاد ساختارهای شبه جزایر پانکراسی کوچکی در پانکراس می شود که قادر به تولید سلول های بتا برای مبارزه با نقصان انسولین در دیابت های نوع یک و دو هستند. در ادامه آنالیزهای پروتئومیک فاکتورهای مترشحه حاکی از این بود که مسیر  پیام رسانی Wnt نقش مهمی در بازسازی جزایر پانکراسی بواسطه سلول های بنیادی مزانشیمی دارد. اما سوالی که وجود دارد این است که آیا فاکتورهای ترشح شده به تنهایی می توانند بازسازی جزایر پانکراسی را القا کنند یا خیر.

در مطالعه ای جدید کولیجان و همکارانش گزارش کرده اند که فاکتورهای مترشحه از hBM-MSCs می توانند بازسازی جزایر پانکراسی را افزایش دهند و همین امر می تواند زمینه ساز درمان های بازسازی کننده غیر سلولی(Cell-free) برای بیماران دیابتی باشد. آنالیزهای صورت گرفته نشان داده است که تزریق درون پانکراسی محیط رویی تغلیظ شده hBM-MSCs می تواند بازسازی جزایر را در یک رویکرد وابسته به دوز تحریک کند. در موش های مدل شده با استرپتوزتوسین برای بیماری دیابت، تزریق این محیط شرطی، هایپرگلیسمی را در آن ها به میزان قابل توجهی کاهش داد و سطح انسولین موجود در گردش خون را افزایش داده و تحمل گلوکز را در آن ها بالا برد.

هر چند نتایج این مطالعه از استفاده از درمان های بازسازی کننده عاری از سلول برای بیماران دیابتی حمایت می کند اما برای رسیدن به قطعیت برای درمان دیابت با این رویکرد، نیاز به کارآزمایی های پیش درمانگاهی و بالینی هدفمند و دقیق است.

پایان مطلب/