به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در سال 2001، جورج بوش دوم به عنوان رییس جمهور آمریکا انتخاب شد و این انتخاب عواقب زیادی برای تحقیقات سلول های بنیادی در آمریکا داشت. بوش تصمیم گرفت که سرمایه گذاری بودجه فدرال روی تحقیقاتی که از رده های سلول های بنیادی جنینی استفاده می کنند را متوقف کند.

اخیرا دکتر سیمشا جونگ به مطالعه عواقب این تصمیم و عدم تامین مالی تحقیقات سلول های بنیادی جنینی بوسیله دولت فدرال آمریکا پرداخته است و نوشته است که در حالی که کشورهای دیگر گروه های کنترل کننده ایده آلی را برای تحقیق در این زمینه ایجاد کرده اند و این قانون اثری بر روند کاری آن ها نگذاشته است، جامعه علمی آمریکا در این زمینه یک عقب ماندگی نشان داده است. وی دوره زمانی بنی میانه دهه 90 تا سال 2012 را از نظر تعداد سلول درمانی ها و کمپانی های دخیل در این امر و میزان موفقیت آن ها در این باره مورد ارزیابی قرار داد و یک تغییر واضح و قابل توجه را در این مورد متوجه شد. جونگ کشف کرده است که تعداد سلول درمانی های صورت گرفته بوسیله کمپانی های آمریکایی بعد از این وضع قانون دولت بوش، شدیدا سقوط کرده و کاهش یافت، در حالی که این امر در مورد کمپانی های موجود در خارج از آمریکا صدق نمی کرد. زمانی که اوباما در سال 2009 محدودیت های موجود روی تحقیقات سلول های بنیادی جنینی را برداشت، این تعداد سریعا رو به افزایش نهاد. طی دوره ممنوعیت، کمپانی های بیوتک در آمریکا توجه کمی به تحقیقات سلول های بنیادی داشتند. آن ها بیشتر سعی در سرمایه گذاری در زمینه هایی داشتند که دید مثبتی به آن ها وجود داشت. سرمایه گذاری های عمومی اغلب اطمینان طولانی مدتی را در زمینه نوآوری های تحقیقاتی در چنین حوزه هایی ایجاد می کند.

از طرفی بررسی های جونگ نشان داده است که تعداد سلول درمانی هایی که بوسیله کمپانی های آمریکایی ادامه پیدا نکرده اند و یا به عبارت دیگر متوقف شده اند در آمریکا در مقایسه با اروپا و آسیا به مراتب بیشتر بوده است. در واقع برای ایجاد درمان ها یا داروهای جدید در قالب سلول درمانی و سلول های بنیادی نیاز به چندین فاکتور است: سرمایه گذار، کمپانی هایی که تجهیزات لازم برای چنین درمان هایی را بسازند، شرکایی برای کارآزایی های بالینی. فقدان سرمایه گذاری عمومی این زنجیره را تضعیف می کند و در نتیجه میزان موفقیت کمپانی های نیز پایین می آید.

این مطالعه به وضوح نشان داده است که ایجاد تکنولوژی های جدید و تحقیقات اساسی جدید شدیدا به بسیاری از زمینه های امروزی از جمله سرمایه گذاری عمومی وابسته است.

پایان مطلب/