به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، عضلات برای این که قدرت و عملکرد خود را بعد از آسیب دیدگی حفظ کنند نیازمند ترمیم هستند. مدت زمان زیادی است که محققین به نقش هورمون های جنسی مردانه مانند تستوسترون و مشتقات آن در عملکرد عضلانی واقف هستند. اخیرا مطالعه ای در دانشگاه مینه سوتا نشان داده است که در زنان، سلول های بنیادی عضلانی موسوم به سلول های اقماری مسئول تولید عضلات جدید بعد از آسیب هستند و برای این امر و به منظور عملکرد و همانند سازی به استروژن وابسته هستند. این سلول های اقماری در مجاورت غشای سلولی سلول های عضلانی قرار دارند و زمانی که لازم باشد(مانند بعد از یک آسیب عضلانی) فعال می شوند. شبیه سایر سلول های بنیادی، سلول های اقماری نیز می توانند تمایز یافته و سلول های عضلانی بالغ را تولید کنند و این در حالی است که گروهی از آن ها به صورت تمایز نیافته باقی می مانند تا مخزن سلول های اقماری خفته حفظ شود. زمانی که این مخزن سلولی وجود نداشته باشد یا این که برخی از آن ها دچار جهش شوند، عضلات اسکلتی رفته رفته تحلیل می روند و در نتیجه بازسازی عضلانی به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد.

شواهدی وجود دارد که با افزایش سن، تعداد و کارایی سلول های اقماری هم در زنان و هم در مردان کاهش می یابد و این امر به میزان زیادی به فاکتورهای محیطی سلول ها بستگی دارد. در این میان کاهش ناگهانی سطح استروژن در زنان یائسه می تواند یک فاکتور مهم در کاهش تعداد و کارایی سلول های اقماری باشد. مطالعه صورت گرفته بوسیله محققین دانشگاه مینه سوتا نشان داده است که نقصان استروژن می تواند حجم توده عضلانی و قدرت عضلانی این زنان را کاهش دهد. هم چنین به نظر می رسد که این کاهش سطح استروژن منجر به کاهش ریکاوری عضلانی بعد از آسیب شود. در واقع سلول های اقماری دارای گیرنده ای موسوم به ERα‌روی سطح شان هستند که به استروژن پاسخ می دهد و همین امر موجب افزایش تکثیر آن ها می شود. به عقیده محققین با توجه به نقش بالقوه استروژن می توان از استروژن درمانی و هم چنین استفاده از داروهای تحریک کننده گیرنده ERα‌، برای تقویت عضلانی زنان پیر و یائسه استفاده کرد.

پایان مطلب/