به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، تیمی از محققین دانشگاه هنگ کنگ اخیرا یک رویکر چند وجهی را ارائه کرده اند که می تواند منجر به جوان سازی سلول های عضلانی و سیستم عروقی قلب از طریق دو نوع سلول بنیادی شود. امید می رود که دستاورد این مطالعه به درمانی جدید برای ترمیم انفارکته میوکاردی تبدیل شود.

انفارکته میوکاردی یک اختلال کشنده است که بوسیله کمبود منبع خونی عروق کرونری میوکاردیوم مشخص می شود. این عارضه منجر به از دست رفتن دائمی سلول های عضلانی قلب یا کاردیومیوسیت ها، تشکیل بافت اسکار و آسیب برگشت ناپذیر عملکرد قلبی و نارسایی قلب می شود. با توجه به گزینه های درمانی محدود، محققین و پزشکان سلول درمانی را یک گزینه درمانی امیدوار کننده برای این عارضه می دانند.

دکتر بان کیون و همکارانش در تلاش برای ایجاد یک سلول درمانی موثر برای بازسازی قلب از دو نوع سلول استفاده کردند: سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان انسانی(hMSCs) و کاردیومیوسیت های مشتق از سلول های بنیادی پرتوان القایی انسانی(hiPSCs-CMs). به عقیده آن ها سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان به دلیل فعالیت پاراکرینی شان و ترشح پروتئین های مناسب برای پیشبرد بازسازی عروق خونی و بقای سلول های اندوتلیالی موثر هستند و سلول های hiPSCs-CMs برای شباهت شان به کاردیومیوسیت های اولیه قلبی از منظر بیان ژن های مختص قلبی، پروتئین های ساختاری، کانال های یونی و به طور مهم تر انقباض خودبخودی می توانند در ترمیم موثر باشند. در این مطالعه hiPSCs-CMs به صورت درون میوکاردی و به طور مستقیم به ناحیه حاشیه مدل رتی نارسایی قلبی استفاده شدند و تکه های بافتی بارگیری شده با hMSCs شبیه بانداژی به ناحیه انفارکته قلب ایمپلنت شدند. نتایج نشان داد که این رویکرد دوگانه منجر به بهبودی قابل توجه عملکرد قلبی و تقویت تشکیل عروق در قلب انفارکته شد. تکه بافتی بارگیری شده با hMSCs نه تنها یک ریز محیط برای تقویت بازسازی عروقی فراهم آورد، بلکه احتباس hiPSCs-CMs را نیز افزایش داد و بدین ترتیب عملکرد قلبی و احیای میوکاردیوم آسیب دیده را افزایش داد. امید می رود که در آینده ای نزدیک از این رویکرد در مطالعات بالینی نیز استفاده می شود.

پایان مطلب/