به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، استرس مزمن ارتباط تنگاتنگی با بسیاری از بیماری های ذهنی و روانی مانند افسردگی و شیزوفرنی دارد که به یکی از مشکلات اجتماعی خطرناک تبدیل شده اند. این استرس می تواند خطر بیماری های مخرب عصبی مانند آلزایمر را نیز افزایش دهد اما دلیل این امر تاکنون مشخص نشده است.

مطالعات جانوری گذشته نشان داده اند که در موش های تحت استرس، نورون های جدید کمتری تولید می شود و این در حالی است که در سلول های بنیادی عصبی آن ها آپوپتوز مشاهده نشود و به همین دلیل نمی توان نتیجه گرفت که آپوپتوز یا مرگ سلولی دلیل کاهش نورون های جدید طی استرس باشد.

در مطالعه ای جدید، محققین برای اولین بار نشان داده اند که استرس مزمن منجر به مرگ اتوفاژی سلول های بنیادی عصبی در هیپوکامپ بالغ می شود. اتوفاژی که به یونانی به معنایی خودخواری است، فرایندی سلولی برای محافظت از سلول ها در برابر شرایط ناخواسته از طریق هضم و بازیافت مواد داخل سلولی است و بدین ترتیب سلول های می توانند ترکیبات سمی و پیر موجود در درون سلول را حذف کنند و مواد غذایی و متابولیت ها را بدست آورند. این فرایند مفید، در شرایط خاص می تواند به فرایند خود تخریب کننده تبدیل شود و منجر به مرگ سلولی اتوفاژی شود. در این مطالعه محققین با استفاده از سلول های بنیادی عصبی مشتق از جوندگان و موش های اصلاح ژنتیک شده کشف کردند که مرگ سلول های بنیادی عصبی هیپوکامپی زمانی که Atg7(یکی از ژن های اتوفاژی اصلی) حذف شد، بدون ایجاد علایم استرس، مانع از مرگ سلول های بنیادی عصبی شد و عملکردهای مغزی طبیعی را حفظ کرد.

این مطالعه برای اولین بار نشان می دهد که نواقص شناختی و اختلالات روانی ناشی از استرس از طریق مرگ اتوفاژی سلول های بنیادی عصبی هیپوکامپی ایجاد می شود.

پایان مطلب/