به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress،  اختلالات فکری و روانی شکلی شدید از رفتارهای ضد اجتماعی هستند که حدود یک درصد جمعیت کل دنیا را در بر می گیرد و در 10 تا 30 درصد کسانی که دچار جرم های اجتماعی می شوند وجود دارند. اختلالات فکری و روانی بسیار ارثی هستند ولی ارتباط آن ها با بیان غیر طبیعی ژن ها و پروتئین های نورون های مغزی مشخص نیست. محققین دانشگاه فنلاند و انستیتو کارولینسکا از فناوری سلول های بنیادی برای آنالیز بیان ژن ها و پروتئین های سلول های مغزی بیماران مبتلا به اختلالات فکری و روانی استفاده کردند. آن ها سلول های پوست این افراد را گرفته و آن ها را به سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) بازبرنامه ریزی کردند و سپس آن ها را به نورون های قشری و آستروسیت ها تمایز دادند.

بررسی ها نشان داد که اختلالات فکری و روانی با تغییرات قوی در بیان ژن ها و مسیرهای مولکولی مربوط به پاسخ ایمنی همراه است. چندین مورد از این ژن ها با اوتیسم نیز مرتبط هستند. در نورون ها، در ارتباط با اختلالات فکری و روانی، تنظیم افزایشی RPL10P9‌و ZNF132‌ و تنظیم کاهشی CDH5 و OPRD1 مشاهده می شود. در آستروسیت ها، RPL10P9 و MT-RNR2 افزایش می یابند. بیان این ژن ها نشان دهنده 30 تا 92 درصد تنوع علایم اختلالات فکری و روانی است. اختلالات فکری و روانی مربوط به بیان تغییر یافته پروتئین ها با متابولیسم گلوکز و سیستم اپیوئیدی نیز مرتبط است. مطالعات متعدد گذشته نشان داده است که رفتارهای شدید و اختلالات فکری و روانی با تغییرات متابولیسم گلوکز و انتقال عصبی اپیوئیدی مرتبط است. یافته های این مطالعه از این ایده که عملکرد غیر طبیعی سیستم اپیوئیدی فاکتوری مهم در اختلالات فکری و روانی است، حمایت می کند. این نشان می دهد که استفاده از تزریقات با دوام نالتروکسان و بوپرنورفین برای متعادل کردن اپیوئیدی می تواند یک درمان احتمالی برای اختلالات فکری و روانی باشد.

پایان مطلب/