به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، خانواده USP بزرگ ترین گروه آنزیمی موسوم به سیستئین پروتئازها هستند که نقش مهمی را در تکوین تومور و بیولوژی سلول های بنیادی سرطانی بازی می کنند. آنالیزهای ژنومی صورت گرفته بوسیله رونالد دپینهو و همکارانش در مرکز سرطان MD اندرسون تگزاس نشان دهنده افزایش مداوم USP21 در PDAC است. این افزایش بیان با پیشرفت سرطان در بیماران همراه است و منجر به تغییر شکل بدخیم سلول های پانکراسی انسانی و پیشبرد رشد تومورهای موشی می شود. این محققین دریافته اند که حذف USP21 منجر به اختلال در رشد تومور پانکراسی می شود. در واقع USP21 موجب تثبیت TCF7‌می شود که یک فاکتور رونویسی افزایش دهنده بنیادینگی سلول های سرطانی است. حذف USP21 موجب اختلال در این روند می شود.

بدلیل این که گزینه های درمانی موجود برای PDAC موفقیت آمیز نبوده اند، یافته های این مطالعه می تواند هدف درمانی موثری را برای مقابله با این سرطان کشنده ارائه دهد. یافته های جانوری نیز نشان داده است که حذف USP21 می تواند موجب آسیب پذیر شدن جانور سرطانی به درمان های استاندارد سرطان شود.

پایان مطلب/