به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، اغلب تومورهای سلول های زایا خوش خیم هستند اما تومورهای بدخیم سلول های زایا بیشتر در بیضه های مردان بالغ و جوان شکل می گیرند. خوشبختانه این تومورها قابل درمان هستند و حتی زمانی که متاستاز می دهند نیز نرخ بقا بیش از 80 درصد است.

همان طور که از نام این تومورها مشخص است این تومورها مربوط به سلول های زایا(اسپرم، اووسیت ها و پیش سازهای آن ها) هستند. زمانی که یک تخمک بارور می شوند، تکوین جنین شروع می شود. این تخمک بارور شده که از این مرحله به بعد تخم یا زیگوت نامیده می شود پتانسیل تبدیل شدن به هر نوع سلولی را دارد. با تکوین بیشتر، پتانسیل تمایزی سلول ها نیز کاهش می یابد. با این حال، در برخی از افراد سلول های زایای جدید پتانسیل خود برای تبدیل شدن به همه انواع سلول های بدن را حفظ می کنند و خطر بالقوه تبدیل شدن به تومورهای سلول های زایا از طریق شروع خودبخود تکوین جنینی را دارا هستند.

به عقیده دکتر لویجیانا در دانشگاه اراسموس، مکانیسم های مولکولی مختلفی باید نیاز است تا تکوین جنینی خودبخودی بوسیله سلول های زایا اتفاق نیافتد و توموری شکل نگیرد. گاهی منحرف شدن یا درست عملکرد نکردن این مکانیسم های مولکولی محافظ منجر به ایجاد تومورهای سلول های زایا می شود. با توجه به مکانیسمی که دچار مشکل می شود محققین پنج نوع سلول زایا را شناسایی کرده اند. یکی از این انواع، نوع 0 است که در واقع دو قلوی Siamese تکوین نیافته است. در نقاط چسبندگی دوقلوهای Siamese، یک جنین ثانویه خود را به عنوان تومور سلول ها زایا نشان می دهد و یک کودک دارای تومور متولد می شود.

تومور نوع 0 و سایر انواع تومورهای زایا پیش از این متفاوت از سایر انواع سرطان ها در نظر گرفته می شدند زیرا آن ها نتیجه موتاسیون DNA نیستند اما آن ها به دلیل نقص در مکانیسم هایی که باید مانع از تکوین جنینی خودبخودی شوند بوجود می آیند. اما اخیرا مشخص شده است که تومور نوع VI سلول های زایا نه تنها به دلیل موتاسیون در DNA ایجاد می شود و معمولا برای بررسی تومورهای سلول های زایا در آزمایشگاه از این سلول های توموری استفاده می شود.

رسیدن به دیدگاه های جدید در مورد تکوین تومورهای سلول های زایا و تقسیمات این سلول ها می تواند به تحقیقات آینده در زمینه اپیدمیولوژی و تحقیقات پایه و بالینی کمک کند.

پایان مطلب/