به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در مطالعه ای جدید دکتر دیوید سوتر و همکارانش در EPFL دریافته اند که نوسانات موقتی در غلظت های پروتئینی می توانند سرنوشت سلول های بنیادی جنینی را تعیین کنند.

در این مطالعه آن ها دو فاکتور رونویسی مهم به نام های SOX2 و OCT4 را مورد مطالعه قرار دادند که سطح شان در سلول های بنیادی جنینی با گذشت زمان تغییر می کند. هر دوی این فاکتورهای رونویسی برای خودنوزایی و تمایز سلول های بنیادی جنینی به انواع خاص سلول ها مهم هستند. برای مونیتور کردن نوسانات موقتی آن ها، محققین از مهندسی ژنوم برای تولید پنح ژن گزارشگر ناک این شده در یک رده سلول بنیادی جنینی استفاده کردند. این ها ژن هایی هستند که به نزدیکی ژن مورد نظر(در این جا SOX2 و OCT4) می چسبند و یک سیگنال قابل مشاهده(مانند نور فلورسنت) را نشان می دهند. زمانی که ژن هدف در سلول بیان می شود و پروتئین مربوطه تولید می شود، این ژن گزارشگر نیز بیان می شود. با استفاده از این روش محققین دریافتند که تغییرات کوچک در سطح این فاکتورهای رونویسی روی سرنوشت سلول ها اثر می گذارد اما این اثر تنها در فاز G1 یا فاز رشد سلولی صورت می گیرد. به نظر می رسد که سطح افزایش یافته SOX2، سلول های بنیادی جنینی را به سمت سلول های عصبی هل می دهد که منشا نورواکتودرمی دارند، در حالی که سطح افزایش یافته OCT4 قویا سلول ها را به سمت سلول های عصبی و غیر عصبی هدایت می کند. به نظر می رسد که سطح بالای OCT4 دسترس پذیری فاکتورهای تمایزی به کروماتین سلولی را افزایش می دهد. به عقیده محققین از آن جایی که نوسانات غلظت های فاکتورهای رونویسی به میزان زیادی از بیان تصادفی ذاتی ژن ها منشا می گردد، این امر می تواند توانایی هدایت سلول ها به سرنوشتی خاص برای اهداف درمانی را محدود کند. مطالعه بیشتر می تواند نشان دهد که نوسانات این پروتئین ها چگونه می تواند در کنترل سرنوشت سلول های بنیادی جنینی اثر بگذارد.

پایان مطلب/