به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، اگزوزوم ها بسته های کوچک 30 تا 150 میکرومتری هستند که بوسیله سلول ها ترشح یا جذب می شوند. این اگزوزوم ها می توانند DNA، RNA و یا پروتئین های مختلف را از سلولی به سلول دیگر منتقل کنند و عملکرد سلول گیرنده را تحت تاثیر قرار دهند. در زمینه پزشکی بازساختی، اگزوزوم ها به عنوان جایگزینی برای سلول های بنیادی در بیماری های مختلف از بیماری های قلبی تا بیماری های تنفسی تست شده اند.

برای تست موثر بودن اگزوزوم ها در ترمیم پوست، دکتر چنگ و همکارانش سلول های پوستی را کشت داده و اگزوزوم ها را از محیط آن ها جداسازی کردند. در ادامه از سلول های فیبروبلاست درم انسانی که از نظر تجاری در دسترس هستند استفاده شد. این سلول ها در محیط سوسپانس(معلق) کشت داده شدند و به آن ها اجازه داده شد که با چسبیدن به یکدیگر اسفروئیدهایی را شکل دهند. در ادامه این اسفروئیدها اگزوزوم ها را به درون محیط کشت ترشح کردند. محتوای اگزوزومی اسفروئیدها در مقایسه با اگزوزوم حاصل از کشت دو بعدی حاوی پروکلاژن بیشتری بود.

در ادامه از این اگزوزوم های ترشح شده از اسفروئیدها برای موش های پیر شده با تابش نور استفاده شد و نتایج با سه درمان دیگر مانند کرم رتینوئیدی، اگزوزوم های رشد یافته در دو بعدی و اگزوزوم های سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان مقایسه شد. این مقایسه از نظر ضخامت پوست و تولید کلاژن بعد از درمان استفاده شد. مشخص شد که ضخامت پوست در موش های تیمار شده با اگزوزوم اسفروئیدی در مقایسه با موش تیمار شده با سلول های مزانشیمی 20 درصد بهتر بود. تولید کلاژن نیز در گروه تیمار شده با اگزوزوم اسفروئیدی در مقایسه با موش های تیمار شده با سلول های بنیادی مزانشیمی تا 30 درصد بهتر بود.

در مجموع نتایج این مطالعه نشان داده است که اگزوزوم های مشتق از اسفروئیدهای سه بعدی می توانند به عنوان یک درمان پوستی ضد پیری استفاده شوند و دو مزیت بزرگ نیز دارند، برخلاف استفاده از سلول های بنیادی یا سایر سلول ها دچار رد پیوند نمی شوند و برای تزریق نیاز به استفاده از سوزن نیست زیرا به اندازه کافی برای نفوذ به پوست کوچک هستند.

پایان مطلب/