به گزارش بنیان به نقل از Stem-cells-news، دالاس هکستال زمانی که 9 ماهه بود مبتلا به فلج مغزی تشخیص داده شد که یک اختلال عصبی ناشی از محرومیت اکسیژن در رحم یا در زمان تولد است. والدین وی با نورولوژیست های زیادی مشورت کردند ولی به عقیده همه آن ها راه درمانی برای وی وجود نداشت. 9 ماه بعد بود که محققین و پزشکان دانشگاه Duke از شانس بهبودی وی با استفاده از سلول های بنیادی اتولوگ صحبت کردند. در واقع زمانی که دالاس بدنیا آمد، والدین وی تصمیم به ذخیره سازی خون بند ناف وی در یک بانک خصوصی کردند. یک هفته بعد از پیوند این سلول ها، دالاس به طور ناگهانی شروع به صحبت کرد و مادرش را صدا زد. امروز دالاس 2 ساله است و می تواند بدون نیاز به کمک راه برود و قادر به انجام کارهایی است که امکان انجام آن ها بوسیله یک کودک مبتلا به فلج مغزی امکان پذیر است.

این یک مورد مجزا است؟ آیا این مورد متقاعد کننده است؟ بدون شک مورد دالاس و امثال وی می تواند در زمینه پزشکی و سلول درمانی بسیار ترغیب کننده باشد و پاسخی به کسانی باشد که استفاده از سلول های بنیادی را تبلیغی برای سلول درمانی تجاری می دانند.

پایان مطلب/