به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، به عنوان بخشی از تلاش ها در جهت ایجاد داروهای جدید، محققین به دنبال راه برای انتقال هدفمند سلول درمانی ها بوده اند. در تلاش برای رسیدن به چنین هدفی، محققین سعی در استفاده از سیستم های کنترل از راه دوری دارند که به موجب آن ها می توان آزادسازی یک دارو یا یک عامل درمانی را در زمان رسیدن به ناحیه هدف کنترل کرد. برای این منظور آن ها سلول های کلیوی جنینی انسانی را برای فعال شدن در حضور PCA مهندسی کردند. آن ها دریافته اند که PCA (ماده موثره چای سبز) می تواند به عنوان سوئیچی برای روشن شدن و خاموش شدن سلول ها استفاده شود.

در این مطالعه محققین سلول های مهندسی شده را به موش تزریق کردند و سپس آن ها را با چای سبز تغذیه کردند. زمانی که موش چای سبز را نوشید، سلول های دلخواه فعال شدند. در ادامه محققین به بررسی این امر پرداختند که آیا چای سبز می تواند برای بهبود هدفمند شدن تکنولوژی ویرایش ژنومی CRISPR‌نیز استفاده شود یا خیر. آن ها دریافتند که این رویکرد می تواند موجب تولید سیستم های بیان کننده القا پذیر هدف شود. در بخشی از مطالعه، محققین از چای سبز به عنوان ابزاری برای کنترل از راه دور سلول های ایمپلنت شده به بیماران دیابتی استفاده کردند تا عملکرد پانکراسی آن ها را احیا کنند. این رویکرد در مورد مدل های موشی و میمونی دیابت جواب داده است.

به عقیده محققین استفاده از چای سبز به عنوان مکانیسم کنترلی منجر به عارضه جانبی قابل توجهی مانند پاسخ التهابی یا افزایش تعداد سلول های سفید خونی نمی شود. به نظر می رسد که استفاده از چای سبز می تواند به عنوان یک مکانیسم کنترل از راه دور برای انواع سلول درمانی ها استفاده شود.

پایان مطلب/