به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، فاکتور محرک کلونی گرانولوسیتی(G-CSF) نقشی کلیدی در تشکیل گرانولوسیت ها در مغز استخوان دارد و این یکی از مهم ترین فرایندهای ایمنولوژیک است زیرا سلول های سفید خونی اساس حفاظت بدن در برابر آلودگی ها هستند. این فاکتور(G-CSF) می تواند بوسیله سلول های مغز استخوان، عروق خونی، بافت پیوندی و هم چنین آستروسیت های سیستم عصبی تولید شود. علاوه بر این بسته به شرایط نیز بدن انسان مقادیر مختلفی از G-CSF را تولید می کند. این فاکتور با اتصال به یک پروتئین گیرنده خاص سطح سلولی به نام CD114 روی سلول های بنیادی و سلول های میلوئیدی مغز استخوان عمل می کند. این اتصال رشد سلولی را تقویت می کند و تبدیل این سلول ها به گرانولوسیت ها را تحریک می کند که یک توانایی غیر اختصاصی بالا برای بدام انداختن و هضم ویروس ها و باکتری ها دارند.

در مطالعه ای جدید محققین نشان داده اند که G-CSF می تواند ابزار مهمی برای تنظیم سازش پذیری طولانی مدت ایمنی زایی برای شرایط محیطی مختلف باشد. برای تست این فرضیه آن ها خون سیاهرگی 16 زن و مرد سالم 21 تا 40 ساله را گرفتند. ماکروفاژها به عنوان سلول های مسئول تکوین پاسخ های ایمنی سازشی از خون جداسازی شدند. در ادامه اثر G-CSF روی این سلول ها بررسی شد. مشخص شد که این فاکتور اثر تحریک کننده ای روی تولید اینترلوکین 6 بوسیله ماکروفاژها دارد که سیتوکینی است که در سازش پذیری بافت های مختلف بدن به محیط دخیل هستند. علاوه بر این، G-CSF تعداد گیرنده ها برای سیتوکین اینترفرون گاما روی ماکروفاژها را کاهش دادند  و بروز التهاب بافتی را مهار کردند. بر مبنای این داده ها می توان تصور کرد که G-CSF به طور پیوسته نه تنها ایمنی زایی سازشی را تنظیم می کند، بلکه در فرایندهای ریکاوری نیز مشارکت می کند.

پایان مطلب/