به گزارش بنیان و به نقل از medicalxpress ؛ بازسازی اعصاب هنگامی که آسیب گسترده ای در عصب ایجاد شده باشد بسیار چالش برانگیز است. دراین حال جراحان از اعصاب مناطق دیگر بدن استفاده کرده و به قسمت آسیب دیده پیوند می زنند که در این روش برای برداشت پیوند قسمت دیگری از بافت عصب را مورد آسیب قرار می دهند.گرافت عصبی از یک ساختار بافتی و سلول های شوان تشکیل شده که باعث رشد نورون آسیب دیده در مسیر مشخص خود شده و عملکرد عصب را باز می گرداند.تولید بافت های عصبی مصنوعی می تواند جایگزینی برای پیوند عصبی و یا گرافت های عصبی باشند.

یک قطعه از بافت عصبی تولید شده به روش مهندسی بافت (EngNT) با کنترل رفتار طبیعی سلول های شوان در یک ژل کلاژن سه بعدی تشکیل می شود به طوری که در این ژل سلول ها در کنارهم قرار گرفته و در یک امتداد قرار می گیرند سپس در طی یک روند تثبیتی مایع اضافی از بافت مصنوعی خارج می شود و بافت مصنوعی باقوام باقی می ماند. این بیومتریال  که بافت مصنوعی محسوب می شود حاوی سلول های شوان  و کلاژن دراطراف آن می باشد و از ویژگی های آن بازآفرینی بافت عصبی طبیعی است.

جهت گیری نادرست در بازسازی سلول های عصبی می تواند منجر به تاخیر در ترمیم شده و یا منجر به ترمیمی ضعیف شود که نهایتا عملکرد ضیعف عصب را در بر خواهد داشت.تحقیقات زیادی برای یافتن این موضوع که چگونه سلول های شوان با مواد دیگر ترکیب شود تا باز سازی عصب صورت گیرد انجام شده است. در تکنولوژی جدیدی که در دانشگاه open به کارگرفته شده است دانشمندان به جای مواد مصنوعی از کلاژن برای ساختن بافت عصبی استفاده می کنند. کلاژن در بافت های عصبی به وفور یافت می شود.استفاده از پروتئین طبیعی در بافت مصنوعی باعث می شود تا محل اسیب با بافت عصبی مصنوعی ادغام شود و به طور کامل ترمیم شود.

این تیم تحقیقاتی با ترکیب سلول های شوان با یک ماده خاص موفق به تولید بافت مصنوعی عصبی شد که به طور بالقوه می تواند در ترمیم عصب محیطی مورد استفاده قرار گیرد.از این تکنیک برای ساخت بافت های مصنوعی پایدار دیگر که از لحاظ معماری سلولی مشابه سلول های عصبی باشند می توان استفاده نمود.

پایان مطلب