به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress؛ در علوم زیست پزشکی، پسوریازیس به عنوان یک بیماری پوستی التهابی با اختلالاتی در سیستم ایمنی نیز همراه است و در آن  سیستم ایمنی بدن علیه سلول های پوستی سالم وارد عمل می شود. در مطالعه ای جدید در مرکز تحقیقات سرطان اسپانیا (CNIO)  محققین نشان داده اند که تغییر ژنتیکی در سلول های بنیادی پوستی فولیکول مو می تواند منجر به شروع پسوریازیس باشد.

با استفاده از مدل موشی، محققین CNIO نشان داده اند که تغییرات ژنتیکی در سلول های بنیادی اپی درمی فولیکول های مو می تواند منجر به تنظیم نامناسب بیان فاکتورهای رونویسی مانند پروتئین های AP-1 شود که خود منجر به واکنش های التهابی و بنابراین شروع پسوریازیس از طریق سیستم ایمنی می شوند. در صورتی که ژن های هدف فاکتورهای رونویسی خاموش شوند، التهاب به طور قابل توجهی کاهش می یابد. هم چنین مشخص شده است که یک میانجی گر ایمنی به نام TSLP که در پسوریازیس به میزان زیادی بیان می شود، نقش قابل توجهی در این فرایند دارد و مهار آن می تواند موجب متوقف شدن تقریبا کامل این بیماری شود. به همین دلیل می توان TSLP را یک هدف بالقوه برای درمان پسوریازیس انسانی در آینده معرفی کرد.

پایان مطلب/