به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، ورای اثرات منفی که درد کمر روی کیفیت زندگی افراد دارد، این درد مزمن می تواند بار اجتماعی اقتصادی قابل توجهی نیز بر جای بگذارد که بدلیل ناتوانی فرد در انجام کارهای محوله و یا هزینه ای است که برای درمان صرف می کند. اگرچه بسیاری از بیماران سعی دارند با استفاده از داروهای تجویزی که غالبا مسکن هستند بر این دردها غلبه کنند اما این امر همیشه نیز موفقیت آمیز نیست و به دلیل ذات اعتیاد آور این داروها با مشکلات بعدی همراه است.

اخیرا پروفسور دوینا پورمسور و همکارانش در دانشگاه اوهایو یک بودجه 368 هزار دلاری را از انستیتو ملی سلامت(NIH) برای بررسی یک درمان با حداقل تهاجم و غیر اعتیاد آور برای درد پایین کمر بدست آورده اند. از آن جایی که اغلب درمان ها و داروهای موجود سعی در تسکین درد دارند و بدنبال یافتن راهی برای از بین بردن دلیل درد و آسیب نیستند، پورمسور و همکارانش یک درمان بهینه را درمانی می دانند که هم موجب احیای ساختار دیسک های بین مهره ای به عنوان دلیل اصلی درد شوند و هم این که درد را کاهش دهند. یکی از سوالات پیش روی این تیم این بود که آیا سلول های دیسک های بین مهره ای که آسیب دیده و یا تخریب شده اند می توانند مجددا فنوتیپ اولیه شان را بدست آورند و عملکرد و سلامت اولیه شان احیا شود یا خیر. در پاسخ به این پرسش، وی و همکارانش مطلع شدند که تیمی از دانشگاه اوهایو توانسته اند از نانوترانسفکشن بافتی(TNT) برای تبدیل سلول های پوستی به سلول های خونی و سلول های عصبی استفاده کنند. با علم به این مطلب پورمسور و همکارانش با ارائه پروپوزالی مدعی شده اند که می توانند با استفاده از روش های انتقالی غیر ویروسی برای انتقال پروتئین های تکوینی و به طور ویژه فاکتورهای رونویسی، سلول های دیسک های بین مهره ای را بازبرنامه ریزی کنند و آن ها را به نوعی احیا کنند. این رویکرد در صورت موفقیت آمیز بودن می تواند جراحی ستون مهره ها را متحول کند و به پزشکان و جراحان این توانایی را ببخشد که از یک درمان کمتر تهاجمی و غیر اعتیاد آور برای درمان بیماران استفاده کنند. پومسور قصد دارد که از وزیکول های خارج سلولی به عنوان نانو ناقل برای حمل کوکتیلی از فاکتورهای بازبرنامه ریزی کننده به سلول های بیمار استفاده کنند. این وزیکول های خارج سلولی حاوی زیست مولکول هایی از جمله DNAs، RNAs، پروتئین ها و متابولیت ها و ... هستند که نقش حیاتی را در ارتباطات سلول-سلول بازی می کنند.

در این پروژه ابتدا وزیکول های مهندسی شده در شرایط آزمایشگاهی کنترل شده برای مهندسی سلول های مشتق از بیماران استفاده شده و در ادامه آن ها به مدل های جانوری درد کمر پیوند می شوند تا اثرات عملکردی و رفتاری آن ها را بررسی شود.

پایان مطلب/