به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، برای مدت زمان طولانی، تحقیقات سرطان به میزان زیادی روی انکوژن ها یا ژن های مسئول سرطان فوکوس کرده بودند. در حالی که هدف قرار دادن این ژن ها منجر به تکوین شماری از داروهای ارزشمند شده است، این رویکرد به دلیل این حقیقت که تومور اغلب به این درمان ها مقاوم هستند زیاد موفقیت آمیز نبوده است.

مطالعه ای بوسیله محققین فرانسوی در دانشگاه نانت نشان داده است که حین پیشرفت سرطان، سلول های سرطانی قویا به ژن های طبیعی و عملکردهای سلولی برای زنده ماندن وابسته هستند. این ژن ها می توانند به عنوان اهداف بالقوه برای هدف قرار دادن موثرتر رشد تومور ها استفاده شوند. در این میان ژن MALT1 یک ژن بسیار فعال در لنفوما به عنوان نوعی سرطان خون است و بلوک کردن MALT1 منجر به مرگ سلول های لوکمیایی می شود. بلوک کننده های MALT1 به عنوان یک درمان جدید برای لنفوماها در نظر گرفته می شوند.

در مطالعه ای جدید، محققین نقش MALT1 را در تومورهای جامد و عمدتا گلیوبلاستوما نشان داده اند. با استفاده از داده های بدست آمده از اطلس ژنوم سرطان، محققین دریافته اند که سطح MAKT1 قویا با بقای بیماران در سرطان مغز مرتبط است و بیماران با MALT1 کم بیشتر زنده می مانند.

گاوارد و همکارانش در این مطالعه روی سلول های بنیادی گلیوبلاستومایی فوکوس کردند که مسئول اصلی متاستاز سرطان، عود مجدد سرطان و مقاومت درمانی این سرطان هستند. نتایج نشان داد که هدف قرار دادن MALT1 با استفاده از بلوک کننده های MALT1 منجر به این می شود که سلول های بنیادی گلیوبلاستومایی متحمل نوعی نادر از خودکشی سلولی به نام مرگ سلولی لیزوزومی در کشت های سلولی می شوند. لیزوزوم ها اندامک های درون سلولی هستند که به عنوان سیستم گوارشی سلول عمل می کنند و بلوک کردن MALT1 منجر به افزایش لیزوزوم ها در سلول های سرطانی می شود و همین امر سیستم بازیافت سلولی را دچار اختلال می کند و موجب کشته شدن آن ها می شود. در مجموع این مطالعه نشان می دهد که مهار کننده های MALT1 می توانند یک درمان بالقوه برای گلیوبلاستوما باشند.

پایان مطلب/