به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، از طریق آنالیز نمونه های بافتی 300 بیمار مبتلا به لوکمیای میلوئید حاد بالای 60 سال، پژوهشگران در انستیتو سرطان دانا-فاربر دریافته اند که موتاسیون های موجود در نمونه ها بیماران در زمان تشخیص نشان دهنده این امر است که آیا بیمار این شانس را دارد که از مزایای پیوند سلول های بنیادی بهره مند شود یا این که احتمال عود مجدد در وی بالا است. نتایج این مطالعه محققین را قادر می سازد که معیارهایی را تعریف کنند و بر مبنای آن ها گروه های کم خطر، با خطر متوسط و پر خطر را معرفی سازند.

این سیستم دسته بندی میزان خطر به پزشکان کمک می کند که رویکرد درمانی مناسبی را برای بیماران طراحی کنند. بیماران با خطر ژنتیکی پایین ممکن است کاندیدایی برای درمان هایی باشند که کمترین سمیت را داشتند. بیماران با خطر بالا ممکن است از این مزیت برخوردار باشند که به کارآزمایی های بالینی پیوسته و رویکردهای درمانی جدید روی آن ها تست شود تا شانس عود مجدد در آن ها به حداقل برسد. این مطالعه نشان داده است که بیماران دارای موتاسیون TP53 یا JAK2 یا دارای FLT3-ITD بالاترین خطر مرگ یا عدود مجدد بیماری را دارا هستند. این در حالی است که بیمارانی که فاقد این موتاسیون ها هستند و در عوض دارای موتاسیون در DNMT3A یا DDX41 یا NPM1 هستند، کمترین خطر عود مجدد را دارند.

پایان مطلب/