به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، یک حمله آسمی بوسیله مواد حساسیت زا (آلرژن ها) شروع می شود که ریه ها وارد شده و منجر به تورم مجاری هوایی می شوند. این امر موجب تنگ شدن مجاری هوایی از بینی و دهان گرفته تا ریه ها می شود. اشکال شدید این بیماری منجر مرگ سلولی می شود. طبق آمار ارائه شده بوسیله مراکز مهار و کنترل بیماری از هر 13 نفر یک فرد به آسم مبتلا می شود. در حال حاضر درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد و اکثر درمان ها تنها نقش مدیریت کننده بیماری را دارند.

مطالعه ای بوسیله محققین دانشگاه ریو دوژانیرو روی درمانی جدید برای آسم ناشی از ذرات و گرد و غبار موجود در خانه فوکوس کرده اند. به عقیده محققین این ذرات میکروسکوپی عامل بیش از 85 درصد حملات آسمی هستند. پاتریشا ریکن و همکارانش در این مطالعه نشان داده اند که یک دوز ساده از سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی، التهاب ریوی را در آسم ناشی از ذرات گرد و غبار کاهش می دهد ولی موجب بازآرایی معکوس ریوی و درمان قطعی نمی شود. سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی در مقایسه با سایر منابع سلولی دسترس پذیری بهتری دارند و به آسانی می توان آن ها را با استفاده از لیپوساکشن جداسازی کرد. علاوه بر این، بافت چربی در مقایسه با منابعی مانند مغز استخوان دارای تعداد بیشتری سلول بنیادی مزانشیمی است و می توان آن را در شرایط آزمایشگاهی به میزان بیشتری تکثیر کرد.

در این مطالعه با استفاده از مدل موشی آسم، محققین آن ها را مورد تزریق درون سیاهرگی سلول های بنیادی مزانشیمی(100 هزار سلول/روز) قرار دادند که 24 ساعت بعد از قرار گرفتن جانور در معرض ذارت حساسیت زا تزریق شدند. یک گروه از موش ها برای یک بار و گروه دیگر سه بار مورد تزریق قرار گرفتند و یک گروه نیز مورد تزریق دگزامتازون قرار گرفتند. بعد از هفت روز، جانوران تیمار شده با دوزهای مکرر سلول های بنیادی مزانشیمی التهاب ریوی کاهش یافته و بهبود بازآرایی ریوی را نشان دادند و عملکرد ریوی شان و سرکوب ایمنی با سلول های T در آن ها تقویت شد. هر چه دوزها بالاتر بود درمان موثرتر بود. با توجه به این یافته ها، ریکن و همکارانش بر این باورند که می توان در آینده ای نزدیک از پتانسیل سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از چربی در درمان آسم استفاده کرد.

پایان مطلب/