به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در حال حاضر، محققین سلول های بنیادی بالغ را برای ترشح فاکتورهای ترمیم کننده از طریق قرار دادن آن ها در شرایط کم اکسیژن(هیپوکسی) یا با استفاده از تیمار با مواد بیوشیمیایی یا مهندسی ژنتیک پیش شرط می کنند.

در مطالعه ای جدید، تیمی از محققین NTU سعی داشته اند شرایط فیزیکی سلول ها در بدن را تقلید کنند و نوع ویژه ای از سلول های بنیادی موسوم به سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs) را روی سطح نرم تری در مقایسه با شرایط متداول کشت های سلولی کشت دهند. سلول های بنیادی مزانشیمی رشد یافته روی سطح نرم تر موسوم به هیدروژل، ترشح فاکتورهای ترمیم کننده(سکرتوم) افزایش یافته ای در مقایسه با شرایط متداول داشتند. این روش رشد سلول های بنیادی مزانشیمی روی هیدروژل ها می تواند به طور بالقوه ای برای تولید مقادیر انبوه فاکتورهای ترمیم کننده بوسیله کمپانی های بیوتکنولوژی استفاده شود.

در این مطالعه محققین نشان دادند که سکرتوم بدست آمده با روش می تواند تشکیل عروق خونی را تا 60 درصد در مدل غشای کوریوآلانتوئیک جوجه ای ظرف مدت سه روز بهبود ببخشد. علاوه بر وجود یک سطح هیدروژلی نرم، کشت سلول های بنیادی مزانشیمی در شرایط با کمبود اکسیژن(هیپوکسی) می تواند منجر به تولید HIF1α شود که این فاکتور می تواند رشد و ترمیم عروق خونی را افزایش دهد.

به عقیده محققین استفاده از سفتی بستر برای دستکاری متابولیسم حس کننده اکسیژن سلول های بنیادی مزانشیمی می تواند در ایجاد یک شرایط کشت ایده آل برای تولید سکرتوم درمانی سلول های بنیادی مزانشیمی موثر باشد. این رویکرد می تواند بوسیله کمپانی های دارویی برای ایجاد درمان های مبتنی بر سلول های بنیادی مزانشیمی اما عاری از سلول(با استفاده از سکرتوم) مورد استفاده قرار گیرد.

پایان مطلب/